Πάπας Φραγκίσκος: πώς ήταν
Πέθανε ο πάπας Φραγκίσκος. Μόνο ο Θεός και η ιστορία μπορούν να αξιολογήσουν τη δράση του. Ας θυμηθούμε τα κύρια χαρακτηριστικά της παπικής του θητείας, τα πιο σημαντικά για εμάς.
Τη Δευτέρα του Πάσχα, 21 Απριλίου 2025, πέθανε ο Πάπας Φραγκίσκος. Ο θάνατος οποιουδήποτε ανθρώπου, και μάλιστα ενός ανθρώπου που επηρέασε τις τύχες εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων – είναι μια αφορμή να αποσπαστούμε από την καθημερινότητα και να σκεφτούμε το αιώνιο, να θαυμάσουμε με ευλάβεια το μυστήριο του θανάτου και να ευχηθούμε τη θεία χάρη στον νεκρό.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, και πριν από την εκλογή του, ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο – είναι Αργεντινός ιταλικής καταγωγής. Γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1936, εκεί ολοκλήρωσε τη θεολογική σχολή και το κολλέγιο του Αγίου Ιωσήφ. Σε ηλικία 22 ετών εισήλθε στην τάξη των Ιησουιτών. Ασχολήθηκε με την διδασκαλία σε διάφορα καθολικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το 1992 έγινε βοηθός επίσκοπος του Μπουένος Άιρες, και το 1998 – κανονικός επίσκοπος. Το 2001, ο Μπεργκόλιο έλαβε τον τίτλο του καρδιναλίου και διορίστηκε σε πολλές θέσεις σε διάφορες επιτροπές και συγκεντρώσεις του Βατικανού. Το 2005, μετά τον θάνατο του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β', θεωρήθηκε ένας από τους κύριους υποψηφίους για τον παπικό θρόνο. Αλλά τότε Πάπας έγινε ο Γιόζεφ Αλόις Ράτζινγκερ, ο οποίος πήρε το όνομα Βενέδικτος ΙΣΤ'. Ο Ράτζινγκερ παραιτήθηκε από τον θρόνο το 2013 και αυτή τη φορά ο Μπεργκόλιο έγινε Πάπας.
Από την αρχή της παπικής του θητείας, ο Πάπας εντυπωσίασε όλους με την ασυνήθιστη για τους Πάπες ταπεινότητά του και την προφανή απλότητά του. Αρνήθηκε τις πολυτελείς διαμερίσματα στο Αποστολικό Παλάτι και επέλεξε να διαμένει σε ένα απλό δωμάτιο στο σπίτι της Αγίας Μάρθας. Ο ίδιος πλήρωνε για τα ξενοδοχεία στις ταξιδιωτικές του εξορμήσεις και φορούσε μια απλή λευκή ράσα χωρίς κόκκινο βελούδο και χρυσά κοσμήματα. Μετακινούνταν με ένα ταπεινό αυτοκίνητο, ενώ πριν από την εκλογή του χρησιμοποιούσε λεωφορείο. Αυτό ήταν ειλικρινές και αυτό κέρδιζε τις καρδιές. Εκατομμύρια άνθρωποι είδαν σε αυτόν σχεδόν το ιδανικό του χριστιανού ποιμένα.
Ο Πάπας Φραγκίσκος μιλούσε συχνά για την κοινωνική δικαιοσύνη και πίστευε ότι η Καθολική Εκκλησία θα πρέπει να εμπλέκεται περισσότερο στην επίλυση κοινωνικών προβλημάτων. Επανειλημμένα επικρίνει τη «δικτατορία της οικονομίας» και τον πολιτισμό της κατανάλωσης. Έδειξε συμπάθεια στους φτωχούς, τους μετανάστες, τους άστεγους κ.λπ. Το 2015, πλύθηκε τα πόδια σε κρατούμενους ιταλικών φυλακών, έναν χρόνο αργότερα – σε μετανάστες. Και το 2019, φίλησε τα πόδια των ηγετών του Νότιου Σουδάν.
Ωστόσο, για την Ουκρανία και για τους Ορθόδοξους πιστούς, κατά τη γνώμη μας, οι πιο σημαντικές είναι οι εξής τέσσερις πτυχές της εκκλησιαστικής πολιτικής του Πάπα Φραγκίσκου.
Οικουμενισμός
Ο Πάπας Φραγκίσκος από τα πρώτα χρόνια της παπικής του θητείας έκανε τον οικουμενισμό (σε πολύ ευρεία μορφή) μία από τις προτεραιότητες της πολιτικής του. Αυτό εκδηλώθηκε πιο έντονα και συνεπώς στις σχέσεις με την Ορθόδοξη Εκκλησία, και ιδιαίτερα με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες όπου ο Πάπας και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος απεικονίζονται κατά τη διάρκεια κοινής προσευχής (που απαγορεύεται αυστηρά από τους κανόνες). Η ενότητα με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ήταν το όνειρο του Πάπα Φραγκίσκου, όπως και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Έχει επανειλημμένα εκφράσει την επιθυμία του για αυτό και σημείωσε ότι ο στόχος του Βατικανού είναι η «πλήρης ενότητα», βασισμένη στην αναγνώριση και τον σεβασμό των διαφόρων χαρισμάτων και παραδόσεων. Ακολουθούν μερικές από τις δηλώσεις του Πάπα σχετικά με αυτό το θέμα:
· «Όταν οι Εκκλησίες γίνουν πλήρως ενωμένες στην πίστη και την αγάπη, η μορφή με την οποία ο Ρωμαίος επίσκοπος θα ασκεί τη θεία του λειτουργία στην Εκκλησία σε παγκόσμιο επίπεδο, θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα της αδιάσπαστης σύνδεσης μεταξύ της πρωτοκαθεδρίας και της συνόδου»;
· «Η ενότητα είναι η αρμονία στην ποικιλία των δωρεών που δίνονται από το Πνεύμα»;
· «Προχωρώντας μαζί, εργαζόμενοι μαζί και προσευχόμενοι μαζί, προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας να λάβουμε από τον Θεό το δώρο της ενότητας, το οποίο, ως καρπός του Αγίου Πνεύματος, θα είναι κοινωνία και αρμονία στην νόμιμη ποικιλία»;
· «Η ενότητα δεν επιτυγχάνεται μένοντας στάσιμοι, αλλά προχωρώντας μπροστά με νέα ενέργεια, την οποία το Πνεύμα, από την ημέρα της Πεντηκοστής, εμπνέει στους μαθητές».
Το 2016, ο Πάπας Φραγκίσκος έγινε ο πρώτος Πάπας που συναντήθηκε με τον Μόσχας Πατριάρχη. Μετά από αυτή τη συνάντηση υπογράφηκε η Διακήρυξη της Αβάνας, που ήταν εμπνευσμένη από τον οικουμενικό πνεύμα.
Αλλά ο οικουμενισμός του Μπεργκόλιο εκτεινόταν πολύ πέρα από την Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό γενικότερα. Ανέπτυξε διάλογο με μουσουλμάνους και εβραίους, επισκέφθηκε τζαμιά, συναγωγές και προσευχήθηκε με εκπροσώπους άλλων θρησκειών. Το πιο εντυπωσιακό γεγονός σε αυτό το πλαίσιο ήταν η προσευχή στον ειδωλολατρικό θεό «πατσάμα», που πραγματοποιήθηκε στο Βατικανό παρουσία του Πάπα Φραγκίσκου και μιας Περουβιανής ιέρειας το 2018.
Στο Βατικανό, αυτή η πράξη ονο
