Πρέπει η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία να απαγορεύσει τη διακονία του Μητροπολίτη Λουγκάνσκ;
Στην Ουκρανία, όπου η Εκκλησία είναι διαχωρισμένη από το κράτος, μπορεί η εξουσία να υπαγορεύει στην Εκκλησία ποιον να τοποθετήσει ιερέα και ποιον όχι;
Ο Μητροπολίτης Λουγκάνσκου Παντελεήμων καταδικάστηκε ερήμην σε 11 χρόνια φυλάκισης για «συνεργασία με τους ρατσιστές». Οι δικαστές αιτιολόγησαν την απόφαση λέγοντας ότι ο μητροπολίτης παρευρέθηκε σε συνάντηση στο Κρεμλίνο για τη νομιμοποίηση των κατεχόμενων ουκρανικών εδαφών, έδωσε σχόλια στα ρωσικά ΜΜΕ, ενέκρινε την κατοχή της Ουκρανίας κ.λπ. Δεν μας δόθηκαν λεπτομέρειες και αποδείξεις.
Αλλά τώρα δεν μιλάμε για τη δικαιοσύνη της απόφασης, θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στην συνοδευτική απόφαση του δικαστηρίου – ότι απαγορεύεται στον αρχιερέα να «καταλαμβάνει οποιαδήποτε θέση σε θρησκευτικές οργανώσεις για 13 χρόνια».
Στα «πατριωτικά» μέσα κοινωνικής δικτύωσης γράφουν ότι τώρα η Σύνοδος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC) είναι υποχρεωμένη να απομακρύνει τον αρχιερέα από την έδρα και να του απαγορεύσει τη λειτουργία. Αλλά είναι πραγματικά έτσι; Και εδώ το ζήτημα δεν είναι καθόλου ότι υποστηρίζουμε την εξωεκκλησιαστική δραστηριότητα του μητροπολίτη Παντελεήμονα, το πρόβλημα είναι αλλού.
Ας αφήσουμε στην άκρη τις πολιτικές και εκκλησιαστικές πραγματικότητες και ας φανταστούμε μια υποθετική κατάσταση, όπου οι δυνάμεις ασφαλείας βρίσκουν και συλλαμβάνουν τον μητροπολίτη Λουγκάνσκου, εκτίει την ποινή του και βγαίνει ελεύθερος. Τι πρέπει να κάνει η Σύνοδος της UOC; Να ακολουθήσει την απόφαση του δικαστηρίου, να τον απομακρύνει από την έδρα και να του απαγορεύσει τη λειτουργία για 13 χρόνια; Αλλά σύμφωνα με τον ανώτατο νόμο της χώρας – το Σύνταγμα – η Εκκλησία είναι διαχωρισμένη από το κράτος. Πώς μπορεί να υπαγορεύει στην Εκκλησία ποιον να τοποθετήσει ιερέα ή αρχιερέα και ποιον όχι;
Ζούμε σε μια χώρα όπου μία από τις ομολογίες οι αρχές την αποκαλούν «αξεσουάρ του κράτους» και προωθούν τα συμφέροντά της σε άλλες χώρες, ενώ την άλλη είναι έτοιμοι να την απαγορεύσουν με βάση κανονικές (!) σχέσεις. Από την άλλη πλευρά, οι θρησκευτικοί ηγέτες παρέχουν στις αρχές υπηρεσίες συγκεκριμένου είδους, δικαιολογώντας τη δραστηριότητά τους στο εξωτερικό.
Μήπως, στην πραγματικότητα, η Ουκρανία δεν είναι πλέον κοσμικό κράτος;
