Γιατί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν παρατηρεί τα βάσανα των πιστών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (УПЦ);
Σήμερα πολλοί λένε ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν γνωρίζει για τις καταλήψεις και τη βία κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας απλώς επειδή δεν φτάνει σε αυτόν η πληροφορία.
Ο βουλευτής Ροστισλάβ Παβλένκο, ο οποίος από το 2015 επιμελείτο τις διαπραγματεύσεις με το Φανάρι, αφηγήθηκε ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της επικοινωνίας με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
1. Ο Πατριάρχης ήταν έτοιμος να δώσει τον Τόμο ήδη από το 2015. Ο Παβλένκο ισχυρίζεται ότι εκείνη τη χρονιά προβλεπόταν ένα διαφορετικό σενάριο από αυτό που ακολούθησε το 2018. Τότε η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Κιέβου και η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία «έπρεπε να ανακοινώσουν την ένωσή τους σε σύνοδο». Προβλεπόταν ότι αυτή η δομή θα λάμβανε αναγνώριση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και στη συνέχεια θα διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία «για περαιτέρω ένωση». Αλλά αυτό το σχέδιο δεν λειτούργησε λόγω της άρνησης της Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας την τελευταία στιγμή.
2. Τα γεγονότα επιταχύνθηκαν σημαντικά μετά τη Σύνοδο της Κρήτης το 2017, στην οποία δεν συμμετείχε η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και μερικές ακόμη Εκκλησίες. Σύμφωνα με τον Παβλένκο, «ο Οικουμενικός Πατριάρχης το εξέλαβε ως προσωπική επίθεση», και οι διαπραγματεύσεις «ζωντάνεψαν σημαντικά».
3. Πριν από την τελική φάση των διαπραγματεύσεων το 2018, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έθεσε μερικούς όρους.
«Πρώτον – αυτό θα συμβάλει στο καλό του ουκρανικού λαού· δεύτερον – αυτό δεν θα προκαλέσει πραγματικό θρησκευτικό πόλεμο (στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία προειδοποίησαν τον Πατριάρχη ότι σίγουρα θα υπάρξει), τρίτον – ότι αυτό θα είναι ο δρόμος της ένωσης», – μετέφερε ο Παβλένκο τα λόγια του Πατριάρχη.
Εξήγησε: ο Ποροσένκο διαβεβαίωσε τον Πατριάρχη ότι όλα θα είναι όπως εκείνος θέλει, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Και ακριβώς με την τρίτη υπόσχεση (για την ένωση) μπορεί να εξηγηθεί το κύμα βίαιων καταλήψεων ναών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που ξεκίνησε αμέσως μετά τον Τόμο το χειμώνα του 2019.
«Γι' αυτό ήταν τόσο σημαντικό να ξεκινήσουν οι μεταβάσεις ενοριών, να ξεκινήσει η διαδικασία ένωσης. Και στη συνέχεια το κράτος έπρεπε να υποστηρίξει αυτή τη διαδικασία, και όχι να την αφήσει στην τύχη της», – είπε ο Παβλένκο.
Αλλά, νομίζω, το κύριο δεν είναι καν αυτό. Αν και ο Πατριάρχης έκανε ότι πιστεύει, ότι ο Τόμος δεν θα φέρει θρησκευτικό πόλεμο, αλλά στην πραγματικότητα δεν το πίστεψε. Και αυτό επιβεβαιώνεται εύκολα από το τελευταίο σημείο της απόφασης της Συνόδου της Κωνσταντινούπολης της 10ης Οκτωβρίου 2018, στην οποία νομιμοποιήθηκαν οι ηγέτες της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Κιέβου και της Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας, Φιλάρετος και Μακάριος: «Να καλέσουν όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές να αποφύγουν την κατάληψη εκκλησιών, μοναστηριών και άλλης περιουσίας, καθώς και οποιεσδήποτε άλλες πράξεις βίας».
Συνοψίζοντας:
• Προειδοποίησαν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι η παρέμβασή του στην εκκλησιαστική κατάσταση στην Ουκρανία θα προκαλέσει συγκρούσεις και διχόνοιες,
• Απαίτησε από τον Ποροσένκο εγγυήσεις ότι δεν θα υπάρξει θρησκευτικός πόλεμος,
• Μη ικανοποιημένος με τις υποσχέσεις, «πλένει τα χέρια του» με την έκκληση «να αποφύγουν την κατάληψη εκκλησιών και οποιεσδήποτε άλλες πράξεις βίας».
Δηλαδή, ο Πατριάρχης τουλάχιστον φοβόταν ότι ο Τόμος θα φέρει στους Ουκρανούς όχι ειρήνη και ένωση, αλλά κάτι εντελώς αντίθετο. Στη χειρότερη περίπτωση – ήξερε ότι έτσι θα γίνει. Αλλά παρόλα αυτά ενήργησε όπως ενήργησε.
Και αυτό είναι ενδιαφέρον. Σήμερα πολλοί λένε ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν γνωρίζει για τις καταλήψεις και τη βία κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας απλώς επειδή δεν φτάνουν σε αυτόν οι πληροφορίες. Αλλά ας σκεφτούμε. Πολλοί από εμάς στη ζωή μας είχαμε καταστάσεις, όταν παίρναμε μια σημαντική απόφαση, αλλά φοβόμασταν την αποτυχία. Μπορούμε να φανταστούμε ότι μετά τη λήψη αυτής της απόφασης δεν μας ενδιέφερε καν τι τελικά συνέβη; Δύσκολα είναι δυνατόν.
Επομένως, η εκδοχή ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στην Ουκρανία, και ούτε καν ενδιαφέρεται, μας φαίνεται απίστευτη.
Ενδιαφέρεται. Και γνωρίζει. Γιατί λοιπόν δεν κάνει τίποτα; Νομίζω, η αιτία είναι το καθεστώς του «πρώτου στην Ορθοδοξία» και η υπερηφάνεια. «Ο πρώτος» είναι αλάθητος, διότι δεν μπορεί να κάνει λάθος. Και αν μπορεί – τι πρώτος είναι;
Σχετικά με τη δράση της СБУ κατά της УПЦ
20 Οκτωβρίου 18:32
