«Πράκτορας του Κρεμλίνου» α λα Βουλγαρικά: εκστρατεία ενάντια στον Πατριάρχη Δανιήλ
Πληροφοριακή προβοκάτσια υπάρχει γύρω από το όνομα του Προκαθήμενου της Βουλγαρικής Εκκλησίας. Ποιος τα ξεκινά και για ποιον σκοπό;
Το τελευταίο διάστημα η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία περνά μια δύσκολη περίοδο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε να νομιμοποιήσει νομικά τους Βούλγαρους Παλαιοημερολογίτες. Έχουμε ήδη γράψει ότι αυτό έγινε όχι χωρίς την επιρροή εξωτερικών δυνάμεων που συνδέονται άμεσα με το όνομα του Τζορτζ Σόρος. Πιθανότατα, εντός της ίδιας της Βουλγαρίας υπάρχει μια ομάδα πολιτικών που έχουν αποφασίσει ότι για να επιτύχουν τους στόχους τους να έρθουν στην εξουσία στη χώρα, μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιήσουν τον «θρησκευτικό παράγοντα». Αυτή η τεχνική, που δοκιμάστηκε με επιτυχία στην Ουκρανία, επιτρέπει τη δημιουργία πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης, η οποία παρέχει τεράστια περιθώρια χειραγώγησης και πίεσης σε όλους τους «ανεπιθύμητους» ανθρώπους. Και τώρα ο Πατριάρχης Δανιήλ βρέθηκε υπό ισχυρή πίεση τόσο από εξωτερικές όσο και από εσωτερικές δυνάμεις. Όπως είναι φυσικό, αυτές οι δυνάμεις θέλουν να επιτύχουν την αποδυνάμωση της εξουσίας του Βουλγαρικού Πατριαρχείου. Τόσο στη χώρα όσο και στον ορθόδοξο κόσμο συνολικά. Και ο ευκολότερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσω του γεγονότος της αναγνώρισης της OCU, η οποία από την αρχή της εμφάνισής της έγινε όργανο πολιτικής και όχι πνευματικής επιρροής.
Αυτή τη στιγμή, μπορούμε να παρατηρήσουμε στο παράδειγμα της Βουλγαρίας μια κατοπτρική εικόνα της ουκρανικής εκκλησιαστικής κατάστασης: πρώτα η νομιμοποίηση του σχίσματος και μετά η συστηματική και σταθερή καταστροφή της κανονικής Εκκλησίας. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μιας «εκκλησίας» ελεγχόμενης από τις αρχές, η οποία εξαρτάται περισσότερο από τους πολιτικούς παρά από τον Θεό.
Τι συμβαίνει τώρα;
Αυτή τη στιγμή βλέπουμε ότι η κατάσταση γύρω από τη Βουλγαρική Εκκλησία έχει επιδεινωθεί αισθητά. Ήδη προσπαθούν να ασκήσουν πίεση στη Σύνοδο της BOC, καθώς και στον Πατριάρχη Δανιήλ προσωπικά, προκειμένου να απαιτήσουν στο μέλλον να παίζουν «με νέους κανόνες». Αν η Εκκλησία προσπαθήσει να αντισταθεί, θα χρησιμοποιηθούν οι πιο βρώμικες μέθοδοι – από εκβιασμούς μέχρι ψέματα και κατηγορίες για ανύπαρκτες αμαρτίες. Και όλα αυτά έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται στον τομέα της ενημέρωσης της Βουλγαρίας.
Πριν από αρκετές ημέρες, ο διαβόητος Αρχιμανδρίτης της Βουλγαρικής Εκκλησίας Διονύσιος έκανε πολλές δηλώσεις σε συνέντευξή του στο βουλγαρικό έντυπο Studio Banker. Εξαπέλυσε κατηγορίες κατά της Συνόδου της BOC και προσωπικά κατά του Πατριάρχη Δανιήλ που έριξαν έντονα αρνητικά τη Βουλγαρική Εκκλησία. Τι κατηγορίες εκστόμισε ο Διονύσιος;
Κατηγορίες για φόνο
Μία από τις πιο ηχηρές και σκανδαλώδεις δηλώσεις του Διονυσίου ήταν ο υπαινιγμός για την εμπλοκή του Πατριάρχη Δανιήλ στη δολοφονία του αρχιερέα Στέφαν Καμπέροφ. Μιλάμε για ένα περιστατικό που έλαβε χώρα το 2002 στη Βουλγαρία με φόντο μια σύγκρουση για περιουσία και επιρροή μεταξύ της κανονικής Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και εκπροσώπων της συνόδου του «Πατριάρχη Πίμεν». Ο πατέρας Στέφαν Καμπέροφ από την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα στο χωριό Dobrinishte έπεσε θύμα άγριας δολοφονίας από, όπως αναφέρει το πόρισμα του δικαστηρίου, έναν ιερέα και έναν νεωκόρο που υποστήριζε τον Μητροπολίτη Nevrokop Ναθαναήλ (εκπρόσωπο της κανονικής Εκκλησίας). Παρά τις καταθέσεις μαρτύρων και την ιατρική έκθεση για τη βαρβαρότητα του εγκλήματος, το δικαστήριο το χαρακτήρισε ως «ακούσια ανθρωποκτονία» και επέβαλε ήπιες ποινές: στον ιερέα πατέρα Malin Sakarev επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 4,5 χρόνων φυλάκιση και στον νεωκόρο Boris Erinin ποινή φυλάκισης 5,5 χρόνων.
Τι σχέση έχει με αυτό ο Πατριάρχης Δανιήλ, αφού τότε υπηρετούσε ως απλός ιεροδιάκονος και σπούδαζε στη θεολογική σχολή στη Σόφια – είναι ασαφές. Ωστόσο, ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος δεν ασχολείται πολύ με τα στοιχεία, περιοριζόμενος σε αβάσιμες δηλώσεις. Ακολουθεί ένα παράδειγμα μιας τέτοιας δήλωσης: «Υπάρχουν πληροφορίες από ανακριτικά όργανα για εγκληματικές πράξεις που σχετίζονται με το όνομα του Δανιήλ». Ισχυρίζεται επίσης ότι «υπάρχουν χειρόγραφες εξομολογήσεις από τον σημερινό πατριάρχη, τότε ιεροδιάκονο, τις οποίες παρατήρησε – είχε ανάμειξη, αλλά όχι συνενοχή». Ο Διονύσιος συνέχισε λέγοντας ότι «ο Δανιήλ δεν μιλά για αυτό, και κανείς δεν τον ρωτά, και πρέπει ακόμα να καταλάβει αν είναι παιδί του Θεού ή κάτι άλλο». Το σχέδιο που χρησιμοποιεί ο Διονύσιος σε αυτή την υπόθεση είναι οδυνηρά γνωστό σε πολλούς Ουκρανούς ιερείς, ιεράρχες και πιστούς – αβάσιμες δηλώσεις, κατηγορίες, ο παραλογισμός των οποίων πρέπει να αποδειχθεί από τους ίδιους τους κατηγορούμενους...
Πολιτική εξάρτηση της Εκκλησίας
Ο Διονύσιος ισχυρίζεται ότι η Βουλγαρική Εκκλησία εξυπηρετεί τα συμφέροντα πολιτικών που φέρονται να συνδέονται με τη Ρωσία. Υπονοεί ότι ο Πατριάρχης Δανιήλ θέλει ο «ρωσικός συντηρητισμός» «να επιστρέψει στην εποχή του Ιβάν του Τρομερού» και «εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτικο-ολιγαρχικών κύκλων στη Βουλγαρία, που συνδέονται άμεσα με τη Μόσχα». Σύμφωνα με τον Διονύσιο, «όλα τα δεινά της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας προέρχονταν πάντα από τις αρχές της Αγίας Πετρούπολης ή της Μόσχας – από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα». Και πάλι, το σχέδιο που χρησιμοποιεί ο αρχιμανδρίτης σε αυτή την περίπτωση είναι, δυστυχώς, πολύ καλά γνωστό στους Ουκρανούς πιστούς – όταν οι αντίπαλοί τους πετούν χαρακτηρισμούς όπως «πράκτορες της Μόσχας» ή «Αξιωματικοί της FSB με ράσα». Φαίνεται σαν μια προφανής βλακεία, αλλά «υπάρχει μια κακή επίγευση». Μόνο που αυτή τη φορά αυτό το σχέδιο εφαρμόζεται στην ηγεσία της Βουλγαρικής Εκκλησίας.
Κατηγορίες για συνεργασία με κομμουνιστές
Στη συνέντευξή του, ο Διονύσιος άφησε να εννοηθεί επίσης ότι ορισμένα μέλη της Ιεράς Συνόδου συνδέονται με τη βουλγαρική ειδική υπηρεσία της σοσιαλιστικής εποχής (DS). Δήλωσε ότι «ο φάκελος του προκατόχου του Δανιήλ στην επισκοπή Βιντίν αναφέρει περιπτώσεις καταγγελίας ακόμη και εναντίον του ίδιου του αδερφού του» και ζήτησε να μιλήσει ο Πατριάρχης για αυτό το θέμα. Επίσης, σύμφωνα με τον Διονύσιο, ο Πατριάρχης Δανιήλ θα πρέπει να εκφράσει τη θέση του «σχετικά με τις ενέργειες της Βουλγαρικής Εκκλησίας κατά τη «διαδικασία της αναβίωσης»» (την αναγκαστική αφομοίωση της τουρκικής μειονότητας στη Βουλγαρία). Και πάλι, όλες αυτές οι δηλώσεις σας θυμίζουν κάτι;
Γιατί δεν μπορούμε απλά να αγνοήσουμε τις δηλώσεις του Διονυσίου;
Επειδή ο κύριος στόχος τέτοιων επιθέσεων είναι να αναγκάσουν τον Πατριάρχη Δανιήλ να συμφωνήσει με το «καθεστώς χειροκίνητου ελέγχου». Σύμφωνα με τους επιμελητές του Διονυσίου, όλες αυτές οι βρώμικες υποδείξεις πρέπει να κάνουν σαφές στον Πατριάρχη ότι η πίεση όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά επιπλέον και θα ενταθεί με την πάροδο του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι απλά πρέπει να παίξει στην ίδια ομάδα μαζί τους, διαφορετικά θα τελειώσει άσχημα για αυτόν. Αυτό το σενάριο είναι γνωστό στον καθένα μας: πολιτικοί και δημόσια πρόσωπα δημιουργούν ένα αρνητικό υπόβαθρο γύρω από την Εκκλησία για να την κλίνουν προς τις «σωστές» αποφάσεις. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ποιες μπορεί να είναι αυτές οι λύσεις.
Ποιος είναι ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος;
Ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος είναι μια γνωστή προσωπικότητα που το όνομα του συνδέεται με πολλά σκάνδαλα. Ταυτόχρονα, είναι επίσης αδύνατο να σκεφτεί κανείς ότι αυτό το άτομο δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Διότι αυτός ήταν που, με πρόταση του Μητροπολίτη Φιλιππούπολης Νικολάου, εξελέγη στη συνεδρίαση του Μαΐου της Ιεράς Συνόδου της BOC ως βοηθός του Δυτικοευρωπαϊκού Μητροπολίτη Αντώνιου για να οργανώσει τις εκλογές του διαδόχου του μακαριστού πατριάρχη Νεοφύτου. Τότε η υποψηφιότητά του αντιμετωπίστηκε με οξεία απόρριψη στη Σύνοδο (που δεν εμπόδισε τον Μητροπολίτη Νικόλαο να τον εγκρίνει ωστόσο για τη θέση). Και, για να πούμε την αλήθεια, υπήρχε λόγος.
Γεγονός είναι ότι ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος απομακρύνθηκε από τη θέση του πρύτανη του καθεδρικού ναού του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι μετά από μια σειρά σκανδάλων. Και όχι απλώς απομακρύνθηκε από το αξίωμα – του απαγόρευσαν να κάνει θρησκευτικές λειτουργίες και μια ειδική επιτροπή επρόκειτο να ερευνήσει τις πολυάριθμες παραβιάσεις του. Ωστόσο, τα αποτελέσματα των εργασιών της επιτροπής δεν δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα και ο Διονύσιος ειρωνεύτηκε δημόσια την απόφαση της Συνόδου, η οποία τον έστειλε σε μετάνοια στο Μοναστήρι της Ρίλας, όπου δεν έφτασε ποτέ. Στη Βουλγαρία λένε ότι ο Διονύσιος δεν ήταν ποτέ αληθινός μοναχός και δεν είχε μοναχική λειτουργία.
Το 2007-2008, αυτός ο κληρικός ήταν ενεργός λομπίστας του ολιγάρχη Βασίλ Μποζκόφ, υποστηρίζοντας τα συμφέροντά του στο κοινοβούλιο. Ο Μποζκόφ είναι ένας από τους πλουσιότερους άνδρες στη Βουλγαρία, κατηγορούμενος για μια σειρά εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένου του φόνου.
Το όνομα του Διονυσίου συνδέεται επίσης με τη λεγόμενη «απάτη του άρχοντα», όταν οι κληρικοί της εκκλησίας πουλούσαν πλασματικούς τίτλους για τεράστια χρηματικά ποσά. Ο Διονύσιος συμμετείχε σε αυτό, συμβουλεύοντας τον Επίσκοπο Τίχωνα πώς και από ποιον να πάρει χρήματα για τέτοιους «τίτλους», που είναι ένα σαφές παράδειγμα σιμωνίας.
Το 2020, ο Διονύσιος ήταν ένας από τους ενεργούς συμμετέχοντες στις διαμαρτυρίες, εμφανιζόμενος συχνά παρέα με τη Ρενέτα Ιντζόβα, την πρώην επικεφαλής της Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας. Ωστόσο, σύντομα απογοητεύτηκε από την Ιντζόβα και πήγε στο πλευρό του Μπόικο Μπορίσοφ, καταλήγοντας στην ομάδα του Μητροπολίτη Νικολάι της Φιλιππούπολης. Ο ίδιος Νικολάι που μαζί με τον Ζορύα υπηρέτησαν με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Φανάρι . Λαμβάνοντας υπόψη τους ισχυρούς δεσμούς του Διονυσίου και του Μητροπολίτη Νικολάου, ο οποίος θεωρείται περισσότερο πολιτικός παρά επίσκοπος στη Βουλγαρία, δεν είναι δύσκολο να εξαχθούν συμπεράσματα για την προέλευση των σκανδαλωδών δηλώσεων του αρχιμανδρίτη.
Τι συμβαίνει;
Οι Βούλγαροι πολιτικοί, εξαρτημένοι από δυτικές επιχορηγήσεις, χρησιμοποιούν ενεργά τον θρησκευτικό παράγοντα για να επιτύχουν τους στόχους τους. Κατανοούν ότι η επιρροή της BOC ως ενοποιητικού παράγοντα στην κοινωνία παραμένει σημαντική. Αλλά αν η Εκκλησία γίνει «τσέπη», μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο στον πολιτικό αγώνα. Αυτός είναι ο λόγος που σκοπεύουν να εργαστούν σκληρά (και για μεγάλο χρονικό διάστημα εάν χρειαστεί) για να αποδυναμώσουν τη BΟC και να την αντικαταστήσουν με μια πιο διαχειρίσιμη δομή. Η λυδία λίθος σε όλο αυτό το σχήμα (νομιμοποίηση των σχισματικών – επίθεση στην κανονική Εκκλησία – δημιουργία «εθνικής εκκλησίας») είναι η αναγνώριση της OCU. Απλώς ως απόδειξη πίστης στη «σωστή» πορεία.
Γι' αυτό πιστεύουμε ότι η συνέντευξη του Αρχιμανδρίτη Διονυσίου δεν είναι απλώς λόγια, αλλά ένα μήνυμα προς τον Πατριάρχη Δανιήλ: «Αναγνώρισε την OCU αλλιώς θα αντιμετωπίσεις τεράστια προβλήματα». Και είναι προφανές ότι η κανονική Εκκλησία δεν μπορεί να ενδώσει σε τέτοιες απαιτήσεις χωρίς να προδώσει τον Θεό.
