Πρέπει ο ηγούμενος να παραδώσει τον καταστατικό χάρτη της κοινότητας κατόπιν αιτήματος;
Όλο και πιο συχνά, οι ηγούμενοι καλούνται να προσκομίσουν τα καταστατικά έγγραφα των κοινοτήτων τους. Πρέπει να το κάνουν;
Τελευταία, οι Ορθόδοξες κοινότητες της UOC αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερο απαιτήσεις για την παροχή καταστατικού ή άλλων συστατικών εγγράφων - από δημόσιες υπηρεσίες, συμβολαιογράφους, τράπεζες, ακόμη και ιδιώτες. Πολλοί ηγούμενοι και μέλη της κοινότητας ανησυχούν: είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν αυτό, υπάρχει κίνδυνος διαρροής ή κατάχρησης πληροφοριών;
Το συντακτικό γραφείο έλαβε ένα αίτημα από έναν αναγνώστη: «Θέλω να σας ενημερώσω για την κατάστασή μας. Το RES απαιτεί να ανανεώσουμε τη συμφωνία, χρειάζονται έγγραφα και, το πιο σημαντικό, χρειάζονται το καταστατικό της θρησκευτικής μας οργάνωσης σε μορφή φωτοτυπίας. Αν και δεν κάναμε καμία αλλαγή στο καταστατικό ούτε το επανεγγράψαμε. Τι είναι αυτό; Συνδέεται αυτό με την απαγόρευση της UOC μας;»
Η ΕΟΔ επικοινώνησε με δικηγόρους για να διευκρινίσει αυτήν την κατάσταση.
Διευκρίνιση από δικηγόρους
Δεν υπάρχει άμεση διάταξη στην ουκρανική νομοθεσία που να υποχρεώνει μια νομική οντότητα να παράσχει σε μια άλλη το καταστατικό της κατά τη σύναψη συμφωνίας. Ωστόσο, η ισχύουσα ουκρανική νομοθεσία συνδέει την εγκυρότητα των συμφωνιών με την ύπαρξη εξουσιών (το εύρος της αστικής ικανότητας) των υπογραφόντων τους. Εάν μια συμφωνία υπογραφεί από πρόσωπο που δεν είχε την απαραίτητη εξουσιοδότηση για τούτο, η εν λόγω συμφωνία μπορεί να προσβληθεί και να κηρυχθεί άκυρη από δικαστήριο από τη στιγμή της σύναψής της και με τρόπο που να μη δημιουργεί άλλες έννομες συνέπειες πέραν εκείνων που συνδέονται με την ακυρότητά της. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει, ειδικότερα, από το Μέρος 4 του Άρθρου 92 του Αστικού Κώδικα της Ουκρανίας, καθώς και από τα ευρήματα της δικαστικής πρακτικής.
Είναι δυνατόν να διαπιστωθεί εάν ένας εκπρόσωπος μιας νομικής οντότητας έχει το δικαίωμα να υπογράψει μια συμφωνία μόνο ελέγχοντας τον τίτλο και τα συστατικά έγγραφα, ο κατάλογος των οποίων, καταρχάς, περιλαμβάνει τον ισχύοντα χάρτη, ο οποίος είναι το κύριο συστατικό έγγραφο βάσει του οποίου ενεργεί, μεταξύ άλλων, ο επικεφαλής της θρησκευτικής οργάνωσης. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος, δηλαδή, για να επαληθεύσουν το εύρος των εξουσιών του εκπροσώπου, τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας δίνουν προσοχή στον χάρτη και ζητούν αντίγραφο αυτού.
Σύνοψη:
Παρόλο που ο νόμος δεν υποχρεώνει άμεσα την παροχή του καταστατικού, στην πράξη η απαίτηση παροχής αντιγράφου του καταστατικού κατά τη σύναψη συμφωνίας είναι ευρέως διαδεδομένη, θεμιτή και δικαιολογημένη από την άποψη της διασφάλισης της ασφάλειας δικαίου και της επαλήθευσης της εξουσίας του εκπροσώπου.
Αυτό προάγει τη διαφάνεια των συμβατικών σχέσεων και μειώνει τον κίνδυνο κήρυξης της σύμβασης ως άκυρης λόγω υπέρβασης των εξουσιών του εκπροσώπου.
Σύμφωνα με την ουκρανική νομοθεσία και τη δικαστική πρακτική, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς να έχει συναφθεί συμφωνία για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στον καταναλωτή αποτελεί παραβίαση που μπορεί να χρησιμεύσει ως λόγος για την αποσύνδεση της παροχής ρεύματος.
Έτσι, οι Κανόνες της λιανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που εγκρίθηκαν με το ψήφισμα αριθ. 312 της 14ης Μαρτίου 2018 της Εθνικής Επιτροπής Κρατικής Ρύθμισης στους Τομείς της Ενέργειας και των Κοινωφελών Υπηρεσιών, ορίζουν ότι «ο καταναλωτής ηλεκτρικής ενέργειας υποχρεούται να χρησιμοποιεί ηλεκτρική ενέργεια αποκλειστικά βάσει συμφωνίας (συμφωνιών)» (άρθρο 5.5.5.1). Η απουσία τέτοιας συμφωνίας θεωρείται μη καταγεγραμμένη κατανάλωση, η οποία αποτελεί παραβίαση. Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τη δικαστική πρακτική. Για παράδειγμα, στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου της 19.03.2021 στην υπόθεση αριθ. 908/3049/19 και της 25.09.2023 στην υπόθεση αριθ. 536/898/20, το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς να έχει συναφθεί σύμβαση αποτελεί παράβαση που μπορεί να αποτελέσει λόγο διακοπής της παροχής ρεύματος.
Έτσι, η άρνηση του καταναλωτή να συνάψει ή να ανανεώσει τη γραπτή συμφωνία με τον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας ή η απουσία τέτοιας συμφωνίας μπορεί να θεωρηθεί παραβίαση, η οποία, με τη σειρά της, μπορεί να χρησιμεύσει ως λόγος για τη διακοπή της παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς τόσο η νομοθεσία όσο και η δικαστική πρακτική επιβεβαιώνουν τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της ύπαρξης συναφθείσας συμφωνίας για τη νόμιμη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
Οι κανόνες της λιανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας προβλέπουν διάφορους τύπους συμβάσεων, ένας εκ των οποίων είναι η σύμβαση για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας στον καταναλωτή. Ωστόσο, οι παρόντες Κανόνες δεν περιέχουν άμεση απαίτηση ότι ο καταναλωτής πρέπει να παρέχει στον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας αντίγραφο της τρέχουσας έκδοσης του καταστατικού κατά τη σύναψη αυτού του είδους συμφωνίας.
Σύνοψη:
Η απαίτηση από τον καταναλωτή να προσκομίσει αντίγραφο του ισχύοντος καταστατικού κατά την υπογραφή σύμβασης (ανανέωση σύμβασης) για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να θεωρηθεί όχι ως υποχρεωτική, αλλά ως αίτημα ή προσφορά από τον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας με σκοπό την ορθή επαλήθευση της εξουσιοδότησης του υπογράφοντος (εκπροσώπου του καταναλωτή) μέσω της μελέτης της τρέχουσας έκδοσης του καταστατικού.
Εάν για κάποιο λόγο ο καταναλωτής δεν επιθυμεί να παράσχει αντίγραφο του ισχύοντος καταστατικού του, τότε ο καταναλωτής (θρησκευτική οργάνωση) μπορεί να επιχειρήσει να παράσχει άλλα έγγραφα για να επιβεβαιώσει την εξουσιοδότηση του υπογράφοντος. Συγκεκριμένα, εάν η συμφωνία υπογράφεται από τον επικεφαλής μιας θρησκευτικής οργάνωσης, τότε μπορεί να προσκομιστεί αντίγραφο αποσπάσματος από το Ενιαίο Κρατικό Μητρώο Νομικών Προσώπων, Ατομικών Επιχειρηματιών και Δημόσιων Οργανισμών ή αντίγραφο πιστοποιητικού/αποσπάσματος από το Ενιαίο Κρατικό Μητρώο για να επιβεβαιωθεί η ορθή εξουσιοδότηση του επικεφαλής.
Σε αυτήν την περίπτωση, η άρνηση του προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας να συνάψει (επανασυνάψει) τη σύμβαση λόγω μη παροχής αντιγράφου του ισχύοντος καταστατικού μπορεί να θεωρηθεί τυπική και αβάσιμη, η οποία μπορεί να αποτελέσει λόγο άσκησης έφεσης.
Γενικές οδηγίες για αιτήματα από άλλους οργανισμούς
Με βάση την παραπάνω νομική γνωμοδότηση, μπορούν να εξαχθούν τα ακόλουθα συμπεράσματα σχετικά με τα αιτήματα για νομικά έγγραφα από διάφορους οργανισμούς:
Οι κρατικοί φορείς με ελεγκτικές λειτουργίες (φορολογική υπηρεσία, δικαστικές αρχές) έχουν το νόμιμο δικαίωμα να απαιτήσουν τον χάρτη μιας θρησκευτικής οργάνωσης στο πλαίσιο των εξουσιών τους για την επαλήθευση της συμμόρφωσης των δραστηριοτήτων της οργάνωσης με την ισχύουσα νομοθεσία.
Οι τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν το δικαίωμα να ζητούν το καταστατικό κατά το άνοιγμα λογαριασμών και τη διεξαγωγή χρηματοοικονομικών συναλλαγών, προκειμένου να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις οικονομικής παρακολούθησης και να επαληθεύουν τις εξουσίες των εκπροσώπων.
Οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (ύδρευση, δίκτυο θέρμανσης, ΑΠΕ κ.λπ.) μπορούν να ζητήσουν νόμιμα έγγραφα κατά τη σύναψη συμβάσεων για την παροχή υπηρεσιών, προκειμένου να επαληθεύσουν την εξουσιοδότηση των υπογραφόντων, αλλά μπορούν να προσκομιστούν εναλλακτικά έγγραφα που επιβεβαιώνουν την εν λόγω εξουσιοδότηση.
Οι συμβολαιογράφοι έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν το καταστατικό κατά την πιστοποίηση συναλλαγών, προκειμένου να επαληθεύσουν την νομική ικανότητα μιας νομικής οντότητας και τις εξουσίες των εκπροσώπων της.
Οι ιδιωτικές εταιρείες και τα άτομα μπορούν να ζητήσουν καταστατικό κατά τη σύναψη συμβάσεων, αλλά μια θρησκευτική οργάνωση έχει το δικαίωμα να προσφέρει εναλλακτικούς τρόπους για να επιβεβαιώσει την εξουσία των εκπροσώπων της.
Συνιστάται στις θρησκευτικές κοινότητες της UOC να έχουν ένα έτοιμο πακέτο εναλλακτικών εγγράφων που να επιβεβαιώνουν την εξουσία του ηγέτη:
- απόσπασμα από το Ενιαίο Μητρώο Κρατών
- πρωτόκολλο για την εκλογή του επικεφαλής
- πιστοποιητικό εγγραφής
Σε περίπτωση αμφιλεγόμενων καταστάσεων, συνιστάται η αναζήτηση εξειδικευμένης νομικής βοήθειας για την προστασία των νόμιμων δικαιωμάτων της θρησκευτικής κοινότητας.
