Η FSB μέσα στην SBU: Κατασκευάστηκαν υποθέσεις εναντίον της UOC από πράκτορες του Κρεμλίνου;
Σχετικά με τους «τυφλοπόντικες FSB» στο σύστημα SBU και τον ρόλο τους στη δίωξη της UOC.
Στις 13 Φεβρουαρίου 2025, ο επικεφαλής της SBU, Βασίλ Μαλιούκ, συνέλαβε προσωπικά τον επικεφαλής του Αντιτρομοκρατικού Κέντρου της SBU, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, εργαζόταν για χρόνια στην FSB. Το εν λόγω πρόσωπο είναι ο συνταγματάρχης Mykola Makinovych, ο οποίος ήταν υπεύθυνος του λεγόμενου Τμήματος «Τ».
Αυτό το τμήμα είναι υπεύθυνο για την «προστασία της κρατικής τάξης». Επιπλέον, σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, οι αξιωματικοί της είχαν εμπλακεί άμεσα στην «ανίχνευση εγκλημάτων» που φέρεται να διέπραξαν εκπρόσωποι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (UOC) από τον καιρό της προεδρίας του Ποροσένκο. Τώρα που έγινε γνωστό ότι το κεφάλι του αποδείχθηκε ότι ήταν εργαλείο των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών, τίθεται ένα λογικό ερώτημα: ποιος ήταν στην πραγματικότητα πίσω από το «έργο» της SBU κατά της UOC; Άλλωστε, αν λάβουμε υπόψη ότι η πίεση στην UOC προκαλεί εσωτερικές διαιρέσεις στην Ουκρανία και παρέχει στη Ρωσία το τέλειο πρόσχημα για την κλιμάκωση της σύγκρουσης, η απάντηση μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστη για τους Ουκρανούς «πατριώτες».
Πώς το Τμήμα «Τ» κατασκεύασε υποθέσεις κατά της UOC
Σύμφωνα με το ερευνητικό υλικό της SBU, ο ιστότοπος της Ένωσης Ορθοδόξων Δημοσιογράφων (UOJ) λειτουργούσε προς όφελος των συμφερόντων της Ρωσίας. Οι ερευνητές κατηγόρησαν τους συντελεστές του ότι διαδίδουν αφηγήσεις υπέρ του Κρεμλίνου, δικαιολογώντας τη ρωσική επιθετικότητα και υποδαυλίζοντας διαθρησκειακό μίσος. Ωστόσο, έστω και μια επιφανειακή ανάλυση δείχνει ότι αυτές οι κατηγορίες είναι καθαρή κατασκευή.
Για παράδειγμα, ο πατέρας Σεργέι Τσερτίλιν, που συνελήφθη το 2024 και φέρεται να συνδέεται με την υπόθεση των ορθοδόξων δημοσιογράφων, είχε καταδικάσει δημόσια τη ρωσική εισβολή και υποστήριξε τον ουκρανικό στρατό. Ωστόσο, στα μάτια των ειδικών της SBU από το Τμήμα «T», έγινε ξαφνικά «συντονιστής ενός δικτύου FSB». Φυσικά, δεν παρουσιάστηκαν στοιχεία – ούτε που να αποδεικνύουν ότι υπήρχε τέτοιο δίκτυο ούτε ότι ήταν συνδεδεμένο με το FSB μέσω του ιερέα του UOC. Γιατί να ενοχλείτε, όταν οι στόχοι του τμήματος ήταν εντελώς διαφορετικοί;
Παραμένει επίσης ασαφές πώς οι δημοσιογράφοι της ΕΟΔ υποτίθεται ότι «δικαιολογούσαν» τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Κανείς δεν έχει ακόμη επισημάνει συγκεκριμένα άρθρα ή δημοσιεύσεις που να το αποδεικνύουν. Εν τω μεταξύ, ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί ελεύθερα τον ιστότοπο της ΕΟΔ και να δει ότι οι δημοσιογράφοι του έχουν επανειλημμένα καταδικάσει την εισβολή της Ρωσίας , επικρίνοντας τα λόγια και τη θέση του Πατριάρχη Κύριλλου και άλλων επισκόπων της ROC για υποστήριξη του πολέμου. Αυτό έρχεται σαφώς σε αντίθεση με τη θέση της «δραστηριότητας υπέρ του Κρεμλίνου». Λοιπόν, ποια ακριβώς είναι η «ενοχή» της ΕΟΔ;
Γεγονός είναι ότι το Τμήμα «Τ», που ιδρύθηκε επίσημα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, «δουλεύει» συστηματικά εναντίον των κληρικών και των πιστών της UOC από το 2018. Αρχικά, αυτό έγινε με οδηγίες του Ποροσένκο. Ωστόσο, η εστίαση του τμήματος στην UOC εντάθηκε σημαντικά μετά την αλλαγή της ηγεσίας της SBU το 2023, με τον διορισμό του Μαλιούκ. Διάφορες πηγές υποστήριξαν προηγουμένως ότι ο πρώην επικεφαλής της SBU, Ιβάν Μπακάνοβ, ενορίτης της UOC, εμπόδισε τα κατασταλτικά μέτρα και ως εκ τούτου απομακρύνθηκε ως «άβολο» πρόσωπο για ένα τέτοιο έργο.
Αφού ο Μαλιούκ ανέλαβε την SBU, η εκστρατεία κατά της UOC έγινε συστηματική και επιθετική. Την περίοδο αυτή κινήθηκαν πολυάριθμες ποινικές υποθέσεις εναντίον κληρικών και έγιναν έρευνες σε μοναστήρια και επαρχίες. Ωστόσο, ούτε μια υπόθεση υψηλών προδιαγραφών δεν έχει καταλήξει σε λογική κατάληξη με πειστικά στοιχεία για την ενοχή του κλήρου.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το Τμήμα «Τ» χρησιμοποιούσε με συνέπεια τις ίδιες μεθόδους.
Πρώτον, οι ιερείς κατηγορήθηκαν ότι διατηρούσαν απαγορευμένα έντυπα ή «φιλορωσικά» υλικά που φέρεται να αποδεικνύουν τη συνεργασία. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, οι δικηγόροι απέδειξαν ότι τέτοια υλικά είχαν φυτευτεί κατά τη διάρκεια ερευνών όπως στην περίπτωση του Μητροπολίτη Ιωνάθαν (Γιελέτσκιχ). Σε άλλες περιπτώσεις, οι κληρικοί κατηγορήθηκαν ότι κατείχαν βιβλία (στις ιδιωτικές τους βιβλιοθήκες!) που είχαν εκδοθεί πριν από το 2014, τα οποία αργότερα διαπιστώθηκε ότι δεν περιείχαν τίποτα παράνομο.
Δεύτερον, μαρτυρίες από διάφορους «ακτιβιστές» ή εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (OCU) χρησιμοποιήθηκαν κατά της UOC, παρόλο που αυτά τα άτομα δεν είχαν ποτέ άμεσες αποδείξεις για τις κατηγορίες τους.
Τρίτον, σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν συμπεράσματα «ειδικών» ως «απόδειξη», παρόλο που οι εν λόγω ειδικοί βρέθηκαν εκτεθειμένοι αργότερα σε σκάνδαλα διαφθοράς. Ολόκληρη η υπόθεση εναντίον των δημοσιογράφων της ΕΟΔ, για παράδειγμα, στηρίχθηκε σε μια τέτοια «ειδημοσύνη», όπου τα ειδησεογραφικά άρθρα που περιγράφουν πραγματικά γεγονότα χαρακτηρίστηκαν ως «δολιοφθορά πληροφοριών» και «υποκίνηση θρησκευτικού μίσους».
Τώρα αποδεικνύεται ότι όλα αυτά έγιναν υπό το άγρυπνο βλέμμα των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών. Έτσι, στην πραγματικότητα, η «ενοχή» της ΕΟΔ έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι η πηγή επεσήμανε ότι η δίωξη κατά της Εκκλησίας είναι ευνοϊκή για τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών ασφαλείας της. Ίσως γι' αυτά τα εκθέματα ζητούν οι υπάλληλοι του Τμήματος «Τ» την αυστηρότερη τιμωρία για τους ορθόδοξους δημοσιογράφους;
Το ρωσικό ίχνος στις καταστολές κατά της UOC
Η σύλληψη του Μικόλα Μακινόβιτς αποκάλυψε ότι η δομή που είναι υπεύθυνη για τη στόχευση της UOC μπορεί, στην πραγματικότητα, να ελεγχόταν από τη Ρωσία. Με άλλα λόγια, Ρώσοι πράκτορες χρησιμοποίησαν εσκεμμένα τη δίωξη της Εκκλησίας ως εργαλείο για να αποσταθεροποιήσουν την Ουκρανία.
Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό ότι, σύμφωνα με τη SBU, η εκστρατεία κατά της UOC πραγματοποιήθηκε στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας». Ωστόσο, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αυτή η πολιτική όντως έπαιξε στα χέρια του Κρεμλίνου. Οι μαζικές καταστολές κατά της Εκκλησίας βάθυναν τις κοινωνικές διαιρέσεις, προκάλεσαν διαμαρτυρίες και αντικυβερνητικό αίσθημα μεταξύ των πιστών και δημιούργησαν ένα ευνοϊκό αφήγημα για όσους προσπαθούσαν να παρουσιάσουν τις αρχές της Ουκρανίας ως αντιθρησκευτικές και αντιδημοκρατικές.
Είναι επίσης ενδεικτικό ότι πολλοί από τους πιο δραστήριους διώκτες της UOC, που οργάνωσαν ή υποστήριξαν εκστρατείες κατά της Εκκλησίας, έχουν γίνει πλέον υποκείμενα διαφόρων ποινικών ερευνών.
Είναι ήδη προφανές ότι οι εμπνευστές αυτών των καταστολών εμπίπτουν σε τρεις μόνο κατηγορίες:
- Επιδρομείς, άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένοι με την OCU, που επωφελούνται από την κατάσχεση της εκκλησιαστικής περιουσίας και την κατάληψη ναών.
- Διεφθαρμένοι αξιωματούχοι που εκμεταλλεύονται τον «αγώνα ενάντια στην UOC» για πολιτικά οφέλη και οικονομικά σχέδια.
- Πράκτορες της FSB που ενεργούν σκόπιμα προς όφελος των συμφερόντων της Ρωσίας, δημιουργώντας την απαραίτητη αφήγηση για να δικαιολογήσουν την επιθετικότητα.
Για χρόνια, οι Ουκρανοί άκουγαν ότι η UOC αποτελούσε «απειλή για την εθνική ασφάλεια». Ωστόσο, τώρα, μετά την έκθεση ενός κορυφαίου πράκτορα της FSB στην ίδια την έδρα του Αντιτρομοκρατικού Κέντρου της SBU, μπορεί να αποδειχθεί ότι όλη αυτή η εκστρατεία ενορχηστρώθηκε από την αρχή από τους εχθρούς της Ουκρανίας. Η Εκκλησία χρησιμοποιήθηκε απλώς ως στόχος, ενώ ο πραγματικός στόχος ήταν η καταστροφή της ίδιας της χώρας. Έτσι, όποιος υποστηρίζει τη δίωξη της UOC συμμετέχει σε μια εκστρατεία με στόχο την καταστροφή της Ουκρανίας.
Συμπεράσματα
Η σύλληψη του Μικόλα Μακινόβιτς καταρρίπτει τον μύθο ότι οι ενέργειες της SBU κατά των κληρικών και των πιστών της UOC ήταν μέρος ενός «αγώνα για κρατική υπόσταση». Τώρα, οι λεγόμενοι «πατριώτες» και όλοι αυτοί που φωνάζουν «Κάτω ο παπάς της Μόσχας!» πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η επίθεση στην UOC δεν έχει να κάνει με την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας.
Είναι απολύτως πιθανό ότι πρόκειται για την εκτέλεση μιας ξένης ατζέντας για την καταστροφή της Ουκρανίας. Η πραγματική προστασία της Ουκρανίας ξεκινά με τον τερματισμό της δίωξης της Εκκλησίας και την επιστροφή στις δημοκρατικές αξίες. Και, φυσικά, με την απόδοση ευθυνών στους υπεύθυνους για αυτές τις καταστολές.
