Σκέψεις δυνατά

Αντικληρικοί ακτιβιστές: άνοια και τόλμη

26 Ιουλίου 12:49

Autor: Ειδήσεις

Οι Μπολσεβίκοι εθνικοποιούν την εκκλησιαστική περιουσία. Φωτογραφία: ανοιχτές πηγές

Μπορεί να ειπωθεί ότι οι θάνατοι των αντικληρικών ακτιβιστών – είναι απλώς σύμπτωση. Αλλά κάθε άνθρωπος, πηγαίνοντας ενάντια στην Εκκλησία, πρέπει να θέσει στον εαυτό του μια απλή ερώτηση – και αν δεν είναι σύμπτωση; Τι τότε;

```html

Το Οικονομικό Δικαστήριο της Περιφέρειας Τερνοπόλ αποφάσισε να παραδώσει στο κράτος τους ναούς και τα κελιά της Μονής Θεοφανείων στο Κρεμενέτς. Και η υπογραφή του δικαστή ουσιαστικά εγκρίνει την καταστροφή της μονής, οι μοναχές της οποίας προσεύχονταν για την Ουκρανία, τους Ουκρανούς και την ειρήνη στη γη μας. Τώρα οι προσευχές δεν θα υπάρχουν. Οι λειτουργίες θα σταματήσουν, οι ενορίτες δεν θα μπορούν να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν. Θα γίνει η ζωή στη χώρα καλύτερη, πιο όμορφη, πιο πλούσια; Όχι, δεν θα γίνει.

Αλλά τώρα μιλάμε για κάτι άλλο.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 2024, κατά τη διάρκεια της απογραφής της περιουσίας της Μονής Θεοφανείων, ξαφνικά έπεσε και πέθανε η επικεφαλής του τμήματος προστασίας, εκμετάλλευσης και αποκατάστασης μνημείων του Κρεμενέτς-Ποτσάεβ ΓΙΑΖΑ Ναταλία Καλένικοβα. Ήταν μόλις 42 ετών - μια πολύ νέα γυναίκα.

Στις 8 Απριλίου 2023, κατά τη διάρκεια της κατάληψης του ναού της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Λιπόβετς της Περιφέρειας Κιέβου, ξαφνικά έπεσε και πέθανε ο ακτιβιστής της ΠΟΕ Ιβάν Σεμτσόφ. Ο θάνατος επήλθε αφού ο Σεμτσόφ έβγαλε τον σταυρό από τον ιερέα και τον πέταξε στο έδαφος.

Στις 20 Αυγούστου 2023, λίγες ώρες μετά την εκδήλωση για τη «μεταφορά» του ναού της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Ντόλζκε, πνίγηκε μια ακτιβίστρια της ΠΟΕ. Είχε αποκολληθεί ένας θρόμβος.

Και αυτά είναι μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις θανάτου ανθρώπων που πήγαν ενάντια στην Εκκλησία. Τα σοβιετικά αρχεία έχουν διατηρήσει πολλά παραδείγματα, όταν κομσομόλοι και κομμουνιστές που ανατίναζαν ορθόδοξους ναούς και κατέστρεφαν εικόνες, τελείωναν τη ζωή τους εξίσου θλιβερά.

Και σε καμία περίπτωση δεν φοβίζουμε κανέναν. Ο Θεός δεν εκδικείται κανέναν, αγαπά τους αντιεκκλησιαστικούς ακτιβιστές εξίσου με τους αγίους. Αλλά ταυτόχρονα, στη Γραφή υπάρχουν πολύ σαφή λόγια: «Μη πλανάσθε· Θεός ου μυκτηρίζεται. Ό,τι αν σπείρει ο άνθρωπος, τούτο και θερίσει» (Γαλ. 6:7).

Φυσικά, μπορεί να πει κανείς ότι όλα αυτά είναι παπαδίστικα παραμύθια, και οι θάνατοι των αντιεκκλησιαστικών ακτιβιστών - απλώς σύμπτωση. Αλλά οποιοσδήποτε άνθρωπος που πηγαίνει ενάντια στην Εκκλησία, πρέπει να θέσει στον εαυτό του μια πολύ απλή ερώτηση - και αν δεν είναι σύμπτωση; Τι τότε;

Μήπως είναι πολύ υψηλό το τίμημα της δοκιμής;

```

0 0