Χώρα, στην οποία απαγορεύτηκε να πηγαίνουν προς τον Θεό
Αναλύουμε γιατί οι αρχές απαγορεύουν τις λιτανείες και γιατί αυτό θα οδηγήσει σε θλιβερές συνέπειες για τη χώρα.
```html
Ιούλιος και Αύγουστος – χρόνος παραδοσιακών λιτανειών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΟΟΕ). Μπορούμε να θυμηθούμε την Πανουκρανική λιτανεία στο Κίεβο την Ημέρα του Βαπτίσματος της Ρωσίας, τη λιτανεία με τον Σταυρό του Καλίνοβο, τη λιτανεία του Μπραΐλοβ στο Ποτσάεβ, τη λιτανεία προς τιμήν της εικόνας του Ζινοβίν, στην κοιλάδα Ιωσαφάτ, τη λιτανεία στο Ποτσάεβ από το Καμέντς-Ποντόλσκι, το προσκύνημα στο μοναστήρι Κρεσάτιτς, στο όρος Άννα, προς τιμήν της εικόνας του Μπογιάν και ούτω καθεξής.
Συνολικά, αυτές οι λιτανείες συγκέντρωσαν εκατοντάδες χιλιάδες προσευχόμενους.
Τι σημαίνουν γενικά αυτές οι λιτανείες; Γιατί οι άνθρωποι βγαίνουν σε αυτές τις εξαντλητικές πορείες, περπατούν πολλά χιλιόμετρα την ημέρα, κοιμούνται στις άκρες των δρόμων, υπομένουν τη ζέστη και τον καύσωνα;
Οι άθεοι θεωρούν τέτοια προσκυνήματα ως άσκοπη τρέλα περιθωριακών, που δεν έχουν πού να ξοδέψουν το χρόνο τους. Αλλά οι πιστοί τα βλέπουν εντελώς διαφορετικά. Η λιτανεία, ειδικά η πολυήμερη, – είναι ένα μικρό πνευματικό κατόρθωμα. Χρόνος, όταν ο άνθρωπος δεν αποσπάται από τίποτα: ούτε από τη δουλειά, ούτε από την οικογένεια, ούτε από κάποιες καθημερινές υποθέσεις. Προσεύχεται μόνο, μιλάει με τον Θεό και Τον παρακαλεί: για τον εαυτό του, τα παιδιά του, την πατρίδα του. Και όταν τέτοιες παρακλήσεις ακούγονται συλλογικά, αποκτούν εξαιρετική δύναμη, μπορούν να επηρεάσουν τη μοίρα όχι μόνο των ίδιων των λιτανευτών, αλλά και ολόκληρης της χώρας.
Η συνηθισμένη λογική υποδεικνύει ότι οι αρχές (αν επιθυμούν το καλό και την ευημερία του κράτους τους) είναι απλά υποχρεωμένες να διευκολύνουν τη διεξαγωγή τέτοιων λιτανειών, να δημιουργούν όλες τις συνθήκες για αυτές. Ειδικά όταν η χώρα περνάει τόσο δύσκολες δοκιμασίες.
Αλλά, για κάποιο λόγο, στην Ουκρανία όλα είναι διαφορετικά. Μετά την έναρξη του πολέμου, αντί να ενισχύσουν τις προσευχές, οι κυβερνώντες με προσχηματικές δικαιολογίες τις απαγορεύουν.
ΟΟΕ – απαγορεύεται, στους Ουνίτες και Καθολικούς – επιτρέπεται
Την άνοιξη του 2025, στην Περιφερειακή Στρατιωτική Διοίκηση Βιννίτσας εκδόθηκε εντολή απαγόρευσης «διεξαγωγής μαζικών δημόσιων θρησκευτικών εκδηλώσεων εκτός λατρευτικών χώρων στην περιοχή». Η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας (СБУ), η Εθνική Αστυνομία, οι επικεφαλής των δημοτικών και αγροτικών διοικήσεων υποχρεώθηκαν να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξουν λιτανείες.
Και όμως, σε αυτή την περιοχή παραδοσιακά διεξάγονται αρκετά μεγάλα προσκυνήματα. Και όλα αυτά τώρα απαγορεύτηκαν. Για παράδειγμα, στις 15 Αυγούστου στο Μοναστήρι της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στην Κοιλάδα Ιωσαφάτ πραγματοποιήθηκε μόνο η Λειτουργία χωρίς τη λιτανεία, με την οποία οι πιστοί παραδοσιακά πήγαιναν στην μονή 5 χιλιόμετρα.
Δεν θα υπάρξει ούτε η ετήσια πολυπληθής λιτανεία στο Ποτσάεβ από το Μπραΐλοβ. Δηλαδή, πώς δεν θα υπάρξει… Οι άνθρωποι, πιθανότατα, θα πάνε, αλλά μόνοι τους, κρυμμένοι από τις περιπολίες και αποφεύγοντας τους οικισμούς.
Παρόμοια κατάσταση και σε άλλες περιοχές. Στην περιοχή Χμελνίτσκι, ο επικεφαλής της Περιφερειακής Στρατιωτικής Διοίκησης Τιούριν απαγόρευσε τη λιτανεία στη Λαύρα του Ποτσάεβ «με μικρές και μεγάλες ομάδες» ήδη από το 2024. Αλλά επειδή ο Τιούριν επικαλείται την κατάσταση πολέμου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απαγόρευση ισχύει και σήμερα.
Το ίδιο κάνουν και οι αρχές της περιοχής Τερνοπόλ. Στο τμήμα πολιτισμού και τουρισμού της Περιφερειακής Διοίκησης Τερνοπόλ δήλωσαν ότι η απαγόρευση των λιτανειών της ΟΟΕ, που υιοθετήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, παραμένει σε ισχύ και το 2025.
Αλλά οι αρχές διαρκώς διαβεβαιώνουν: τέτοιες απαγορεύσεις δεν σημαίνουν ότι έχουν προκατάληψη προς την ΟΟΕ. Απλά ανησυχούν για την ασφάλεια των ανθρώπων. Γι' αυτό ακόμα και στις μικρές ομάδες λιτανευτών, που κρυφά πηγαίνουν λιτανεία από εγκαταλελειμμένα μονοπάτια και χωράφια, κυνηγούν η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας και η αστυνομία. Όλα για το καλό τους. Μήπως κάπου στο χωράφι ή στον αγροτικό δρόμο στη Δυτική Ουκρανία θα πέσει ρωσικός βαλλιστικός πύραυλος.
Αλλά το πρόβλημα είναι, ότι αυτή η «φροντίδα» των αρχών είναι μόνο για τους λιτανευτές της ΟΟΕ. Για τους εκπροσώπους άλλων δογμάτων οι δυνάμεις ασφαλείας είναι εντελώς αδιάφορες.
Για παράδειγμα, ο ιστότοπος της Ουκρανικής Ελληνοκαθολικής Εκκλησίας (ΟΕΚΕ) δημοσιεύει άνετα λίστα προσκυνημάτων και λιτανειών, για τις οποίες οι αρχές δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον.
Συγκεκριμένα, στις 26 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε το παραδοσιακό ετήσιο προσκύνημα στο χωριό Στραντς, όπου
