Ντόναλντ Τραμπ και Καμάλα Χάρις: Βασικές διαφορές για έναν Χριστιανό

Μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ, διάφοροι ειδικοί κάνουν προβλέψεις για το ποιες θα είναι οι πολιτικές της νέας αμερικανικής κυβέρνησης όσον αφορά τις εσωτερικές υποθέσεις, την οικονομία, τις διεθνείς σχέσεις και πολλά άλλα. Όλα αυτά είναι αναμφίβολα σημαντικά. Ωστόσο, μας ενδιαφέρει περισσότερο η κοσμοθεωρία, το σύστημα αξιών και η προοπτική του κόσμου στην οποία θα βασιστούν τόσο ο Πρόεδρος Τραμπ όσο και οι βασικές προσωπικότητες της μελλοντικής κυβέρνησής του. Οι εκλογές στις ΗΠΑ έχουν πάψει εδώ και καιρό να είναι απλώς μια εσωτερική αμερικανική υπόθεση, καθώς η χώρα έχει τεράστια επιρροή σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Τραμπ υποστηρίχθηκε από εκατομμύρια ψηφοφόρους, πράγμα που σημαίνει ότι και αυτοί μοιράζονται αυτό το σύστημα αξιών και βλέπουν τον κόσμο όπως τον βλέπει ο νικητής των εκλογών. Από την άλλη πλευρά, η χαμένη υποψήφια, Καμάλα Χάρις, υποστηρίχθηκε επίσης από εκατομμύρια Αμερικανούς, και το σύστημα αξιών της το συμμερίζεται επίσης ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι το 2016, ο Ντόναλντ Τραμπ έγινε πρόεδρος μόνο χάρη στο περίπλοκο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ, όπου ο αρχηγός του κράτους δεν επιλέγεται απευθείας από τον λαό αλλά από εκλέκτορες από κάθε πολιτεία. Στη λαϊκή ψηφοφορία, ο Τραμπ έλαβε 2,9 εκατομμύρια ψήφους λιγότερες από την αντίπαλό του εκείνη την εποχή, Χίλαρι Κλίντον. Όμως το 2024, ο Τραμπ εξασφάλισε 3,7 εκατομμύρια περισσότερες ψήφους από την Καμάλα Χάρις, κερδίζοντας 312 εκλογικές ψήφους έναντι 226 της Χάρις και θριάμβευσε σε όλες τις λεγόμενες πολιτείες swing. Η νίκη του ήταν τόσο πειστική που την αναγνώρισαν αμέσως οι αντίπαλοί του.

Σημαίνει όμως αυτό ότι η κοσμοθεωρία που ακολουθεί ο Τραμπ αρχίζει τώρα να κυριαρχεί στην αμερικανική κοινωνία; Σημαίνει ότι η τάση προς υποστήριξη συντηρητικών αξιών, με τις οποίες συνδέεται ο Τραμπ, έχει γίνει κυρίαρχη στη φιλελεύθερη ατζέντα, την οποία το Δημοκρατικό Κόμμα και η υποψήφια του Καμάλα Χάρις έχουν ασπαστεί σταθερά; Μόνο ο χρόνος θα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Ωστόσο, το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια δεξιά ή συντηρητικά κόμματα κερδίζουν τις εκλογές τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες μας επιτρέπει πια να βγάλουμε επιφυλακτικά συμπεράσματα.

Θρησκευτικές απόψεις Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών

Ο θρησκευτικός παράγοντας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην αμερικανική πολιτική. Οι ΗΠΑ είναι μια από τις πιο θρησκευόμενες χώρες στον πλανήτη και πιθανώς η πιο θρησκευόμενη μεταξύ των δυτικών εθνών. Κανένας πρόεδρος ή ακόμη και σημαντικός πολιτικός δεν έχει την πολυτέλεια να ισχυριστεί, για παράδειγμα, ότι είναι άθεος. Ωστόσο, το να παρουσιάζει κανείς τον εαυτό του ως πιστό και να τηρεί αληθινά τα θρησκευτικά ηθικά πρότυπα δεν είναι το ίδιο, όπως θα συζητηθεί παρακάτω.

Ο Ντόναλντ Τραμπ προέρχεται από προτεσταντική οικογένεια. Κάποια στιγμή ήταν μέλος της Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας στην Αμερική και αργότερα ανήκε στην Πρεσβυτεριανή Εκκλησία. Το 2020, δήλωσε ότι δεν θεωρούσε πλέον τον εαυτό του Πρεσβυτεριανό, αλλά μάλλον διαθρησκειακό (δηλαδή, ότι δεν ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο δόγμα) Χριστιανό. Η έκταση της εκκλησιαστικής του συμμετοχής είναι θέμα συζήτησης. Για παράδειγμα, η ανιψιά του, η Μαίρη Τραμπ, η οποία δημοσίευσε ένα βιβλίο για την οικογένεια Τραμπ, δήλωσε ότι ο Ντόναλντ έχει πάει στην εκκλησία μόνο μία φορά, και αυτό μόνο επειδή οι δημοσιογράφοι τον περίμεναν εκεί.

Ο εκλεγμένος Αντιπρόεδρος, JD Vance, είναι Καθολικός. Προέρχεται από καθολική οικογένεια, αλλά ως παιδί δεν του άρεσε να πηγαίνει στην εκκλησία και ως ενήλικας είχε αθεϊστικές απόψεις. Ασπάστηκε συνειδητά την πίστη και βαφτίστηκε μόλις το 2019 σε ηλικία 35 ετών. Αυτή η σκόπιμη προσέγγιση της πίστης αντί να ακολουθεί απλώς οικογενειακές ή εθνικές παραδόσεις διαμορφώνει τη θέση του για τις θρησκευτικές ελευθερίες και την παραδοσιακή ηθική. Για παράδειγμα, επικρίνει έντονα τη δίωξη της Εκκλησίας στην Ουκρανία και τις θρησκευτικές διακρίσεις σε άλλες χώρες.

Η Καμάλα Χάρις προσδιορίζεται ως Βαπτίστρια και μάλιστα αναφέρεται στον Amos C. Brown, τον ηγέτη της Τρίτης Βαπτιστικής Εκκλησίας (ένα από τα φιλελεύθερα βαπτιστικά δόγματα), ως τον «πάστορα» της. Ταυτόχρονα, η κοσμοθεωρία της επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη μητέρα της, Shyamala Gopalan, η οποία γεννήθηκε στην Ινδία και όχι μόνο μύησε την κόρη της στον Ινδουισμό αλλά και της έδωσε ονόμασετο όνομα της ινδουιστικής θεάς της τύχης. Ο δημοσιογράφος Τζέι Λι Γκρέιντι, ο οποίος μελέτησε τις δηλώσεις της Χάρις για θρησκευτικά θέματα, περιγράφει την κοσμοθεωρία της ως ένα μείγμα Ινδουισμού, Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού. Ωστόσο, πιθανότατα θα ήταν πιο ακριβές να χαρακτηρίσουμε τις απόψεις της ως φιλελευθερισμό ανυψωμένο στο επίπεδο της θεότητας.

Είναι μάλλον περιττό να συζητήσουμε τις θρησκευτικές απόψεις του Δημοκρατικού υποψηφίου αντιπροέδρου Τιμ Βαλζ, ο οποίος δεν είναι ευρέως γνωστός. Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να δούμε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του Τζο Μπάιντεν, ο οποίος ήταν υποψήφιος για την προεδρία αλλά παραμερίστηκε για χάρη της Καμάλα Χάρις. Από πολλές απόψεις, η θέση του Μπάιντεν ήταν καθοριστική στο πολιτικό τοπίο της αμερικανικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της προεδρίας του.

Ο Μπάιντεν τοποθετείται ως εν ενεργεία καθολικός. Προσπαθεί να παρακολουθεί τις λειτουργίες της εκκλησίας κάθε εβδομάδα, ακόμη και όταν ταξιδεύει στο εξωτερικό. Διαβάζει τη Βίβλο και μπορεί να την παραθέτει κατά λέξη. Αποκαλεί τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο στενό φίλο του. Αλλά πώς ευθυγραμμίζεται αυτό με την υποστήριξή του για τα δικαιώματα των LGBT, τις αμβλώσεις και άλλα ζητήματα;

Ο ίδιος ο Μπάιντεν εξηγεί αυτό το παράδοξο ως εξής: «Η πίστη μου με κάνει αυτό που είμαι. Είμαι καθολικός σε όλη μου τη ζωή. Και παραμένω. Αποδέχομαι τη θέση της Εκκλησίας για την άμβλωση. Η ζωή ξεκινά από τη σύλληψη. Αλλά αρνούμαι να επιβάλλω αυτές τις πεποιθήσεις σε άλλους—σε άλλους εξίσου πιστούς Χριστιανούς, Μουσουλμάνους ή Εβραίους».

Υπάρχει μια ορισμένη ποσότητα υποκρισίας σε αυτό, καθώς η άρνηση επιβολής είναι ένα πράγμα, αλλά η ενεργή προώθηση και η θέσπιση νόμων για την υποστήριξη αυτών των ζητημάτων είναι εντελώς άλλο. Ακολουθούν ορισμένα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη θέση της ομάδας Μπάιντεν-Χάρις σε ηθικά ζητήματα και αξίες.

Μπάιντεν-Χάρις: Στάση απέναντι στην ατζέντα LGBT

Το 2016, ο Τζο Μπάιντεν συμμετείχε προσωπικά στη γαμήλια τελετή «δύο σπουδαίων ανδρών από τον Λευκό Οίκο». Δεν σταμάτησε εκεί. Το 2020 δήλωσε ότι ένα 8χρονο παιδί έχει το δικαίωμα να είναι τρανς. Τον Ιούνιο του 2022, ο Μπάιντεν είπε ότι, χάρη στις προσπάθειές του, υπήρχαν περισσότερα LGBT άτομα που εργάζονταν στον Λευκό Οίκο από ό,τι σε όλες τις άλλες διοικήσεις μαζί.

Στις 12 Δεκεμβρίου 2022, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν υπέγραψε έναν ομοσπονδιακό νόμο που προστατεύει το δικαίωμα στον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Στην τελετή παρευρέθηκαν η Καμάλα Χάρις, εξέχουσες προσωπικότητες του Δημοκρατικού Κόμματος και εκπρόσωποι των LGBT. Ο νόμος είχε την απροκάλυπτη ονομασία «Νόμος για τον σεβασμό του γάμου». Τον Μάρτιο του 2021, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε τη δημιουργία του Συμβουλίου Πολιτικής Φύλου του Λευκού Οίκου.

Επιπλέον, η κυβέρνηση Μπάιντεν διέθεσε 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια στο Ταμείο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων και τα Ίσα Δικαιώματα, το οποίο προωθεί τις αφηγήσεις για το φύλο παγκοσμίως. Η κυβέρνηση Μπάιντεν εργάστηκε για να αναιρέσει όλες τις πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην προστασία των παραδοσιακών αξιών, οι οποίες είχαν εισαχθεί από τον Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεδρίας του από το 2016 έως το 2020. Ένα απόσπασμα από την προεκλογική πλατφόρμα Μπάιντεν-Χάρις για τις εκλογές του 2020, τις οποίες κέρδισαν, υπογραμμίζει αυτή τη στροφή : «Ο Πρόεδρος Μπάιντεν, η Αντιπρόεδρος Χάρις και οι Δημοκρατικοί έχουν δεσμευτεί να αποκαταστήσουν τα αναπαραγωγικά δικαιώματα που αφαιρέθηκαν από τον Τραμπ. Με ένα Δημοκρατικό Κογκρέσο, θα ψηφίσουμε έναν εθνικό νόμο για την αποκατάσταση του Roe (ο νόμος που εγγυάται το δικαίωμα μιας γυναίκας σε έκτρωση έως ότου το έμβρυο γίνει βιώσιμο). θα προστατεύσει το δικαίωμα μιας γυναίκας να έχει πρόσβαση στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Θα καταργήσουμε την τροπολογία του Hyde. θα διορίσει επικεφαλής του FDA που σέβονται την επιστήμη και θα διορίσει δικαστές που προστατεύουν τις θεμελιώδεις ελευθερίες».

Με την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνηση Μπάιντεν έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να εφαρμόσει τη φιλελεύθερη ατζέντα της. Η Καμάλα Χάρις συμμετείχε ενεργά σε αυτή τη διαδικασία. Παρευρέθηκε σε γαμήλιες τελετές του ιδίου φύλου ήδη από το 2004 και ήταν ένθερμος υποστηρικτής τέτοιων ενώσεων από το 2008. Το 2016, ενώ υπηρετούσε ως Γενικός Εισαγγελέας της Καλιφόρνια, η Χάρις υποστήριξε το δικαίωμα των τρανς ατόμων να χρησιμοποιούν τουαλέτες που αντιστοιχούν στο φύλο τους ταυτότητα. Αυτό σήμαινε ότι τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες μπορούσαν να χρησιμοποιούν τουαλέτες, αποδυτήρια και άλλους παρόμοιους χώρους με βάση όχι το βιολογικό τους φύλο αλλά τον τρόπο με τον οποίο αναγνωρίζονταν εκείνη τη στιγμή.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις ανέτρεψε την απαγόρευση του Τραμπ για τα τρανς άτομα να υπηρετούν στον στρατό των ΗΠΑ και εισήγαγε ομοσπονδιακά προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης για την παροχή ιατρικής βοήθειας για τη μετάβαση του φύλου.

Η διοίκηση απαγόρευσε επίσης τις διακρίσεις εις βάρος των LGBT ατόμων στο χώρο εργασίας, ορίζοντας τέτοιες διακρίσεις ως μια μορφή διάκρισης λόγω φύλου. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι οι άνδρες υπάλληλοι μπορούν να ντύνονται γυναίκες και ο εργοδότης θα είναι ανίσχυρος να παρέμβει, ακόμη κι αν αυτή η συμπεριφορά επηρεάζει αρνητικά τις επιχειρηματικές δραστηριότητες ή τις σχέσεις με τους πελάτες.

Η Καμάλα Χάρις υποστηρίζει μια πανεθνική απαγόρευση της «θεραπείας μετατροπής». Αυτό θα καθιστούσε παράνομη τη χρήση οποιασδήποτε επιστημονικής μεθόδου, συμπεριλαμβανομένης ιατρικής ή ψυχοθεραπευτικής, που στοχεύει στην επιστροφή ενός ατόμου στο βιολογικό του φύλο ή στον ετεροφυλόφιλο προσανατολισμό του.

Η Χάρις αντιτίθεται επίσης στην κριτική των LGBT ατόμων στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα στα σχολεία, και έχει εκφράσει την πρόθεσή της να περάσει τον Νόμο για την Ισότητα, ο οποίος θα προσθέσει τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου στους υφιστάμενους ομοσπονδιακούς νόμους για τα πολιτικά δικαιώματα.

Ίσως, η πιο συγκλονιστική αλλαγή πολιτικής από τη διοίκηση Μπάιντεν-Χάρις είναι η άρση των ηλικιακών περιορισμών στη θεραπεία φύλου και οι χειρουργικές παρεμβάσεις για αλλαγή φύλου. Το 2021, υπό την πίεση του Υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ, η Παγκόσμια Επαγγελματική Ένωση για την Υγεία των Τρανς κατάργησε τα όρια ηλικίας για ορμονοθεραπεία και χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και παιδιά θα μπορούσαν να υποβληθούν σε μη αναστρέψιμες χειρουργικές επεμβάσεις και να λάβουν ορμονικές θεραπείες εάν διαπιστωθεί ότι «γεννήθηκαν με λάθος φύλο».

Ατζέντα Τραμπ-Βανς

Όσον αφορά την προστασία των παραδοσιακών αξιών, μια ανάλυση της ιστοσελίδας donaldjtrump.com δίνει τα ακόλουθα αποτελέσματα:

Ο Τραμπ υπόσχεται να θεσπίσει ομοσπονδιακό νόμο που θα απαγορεύει τις χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου για ανηλίκους, καθώς και να ξεκινήσει μια προσπάθεια του Κογκρέσου να απαγορεύσει τη χρήση κεφαλαίων φορολογουμένων για την προώθηση ή την πληρωμή τέτοιων διαδικασιών.

Εάν εκλεγεί, ο Τραμπ σχεδιάζει να εισαγάγει ένα νομοσχέδιο που θα καθιερώνει ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αναγνωρίζει μόνο δύο φύλα –αρσενικό και θηλυκό– και ότι αυτά καθορίζονται κατά τη γέννηση. Υπόσχεται επίσης να «κρατήσει τους άντρες μακριά από τα γυναικεία αθλήματα» (αναφερόμενος σε καταστάσεις όπου ένας άνδρας ταυτίζεται ως τρανς γυναίκα και αγωνίζεται σε γυναικείες διοργανώσεις).

Ο Τραμπ είναι κατηγορηματικά αντίθετος στην ιδέα ότι ένα παιδί πρέπει να διδάσκεται την αφήγηση ότι «γεννήθηκε σε λάθος σώμα». Συγκεκριμένα, υπόσχεται να δώσει εντολή στο Υπουργείο Παιδείας να «ενημερώσει τις πολιτείες και τις σχολικές περιφέρειες ότι εάν κάποιος δάσκαλος ή μέλος του σχολικού προσωπικού προτείνει σε ένα παιδί ότι μπορεί να παγιδευτεί σε λάθος σώμα, θα ακολουθήσουν σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένων πιθανών παραβιάσεων των πολιτικών δικαιωμάτων για διακρίσεις λόγω φύλου και τον τερματισμό της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης».

Ο Τραμπ υποσχέθηκε να βάλει τέλος στα ομοσπονδιακά προγράμματα DEI (Diversity, Equity, and Inclusion), τα οποία περιγράφει ως επιβλητική «ρατσιστική και αφυπνιστική σεξουαλική ιδεολογία σε ολόκληρη την ομοσπονδιακή κυβέρνηση».

Η ομάδα Τραμπ έχει αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο «Σχέδιο για τη διάσωση της αμερικανικής εκπαίδευσης και την επιστροφή δύναμης στους γονείς», βάσει του οποίου η ομοσπονδιακή χρηματοδότηση θα μειωθεί για οποιοδήποτε σχολείο ή πρόγραμμα που αναγκάζει τα παιδιά να αποδεχτούν την Κριτική Θεωρία της Φυλής, την ιδεολογία του φύλου ή οποιαδήποτε άλλη απαράδεκτη φυλετική διάκριση, με σεξουαλικό ή πολιτικό περιεχόμενο. Υπάρχει επίσης πρόταση για μια «Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Γονέων», η οποία θα διασφάλιζε πλήρη διαφάνεια στα σχολικά προγράμματα. Αυτές οι προσπάθειες στοχεύουν να σταματήσουν την πρακτική όπου τα σχολεία ουσιαστικά παραγκωνίζουν τους γονείς από τη λήψη αποφάσεων για τα παιδιά τους και επιτρέπουν σε άγνωστα άτομα να διαμορφώσουν την κοσμοθεωρία τους, πείθοντάς τους για την ορθότητα των αφηγήσεων LGBT και άλλων φιλελεύθερων αξιών.

Η εξαπάτηση της Χάρις και του Μπάιντεν και η αλήθεια του Τραμπ

Η εξαπάτηση της Καμάλα Χάρις και του Τζο Μπάιντεν εκδηλώνεται σε δύο επίπεδα: προσωπικό και εννοιολογικό, και αυτά τα επίπεδα είναι αναμφισβήτητα αλληλένδετα. Η Καμάλα Χάρις αποκαλεί τον εαυτό της χριστιανή. Αλλά το να είσαι Χριστιανός σημαίνει να ακολουθείς τις εντολές του Θεού ή τουλάχιστον να αποφεύγεις να κάνεις πράγματα που έρχονται σε άμεση αντίθεση με αυτές.

Ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η LGBT ιδεολογία έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Αγία Γραφή. Όπως λέει η Βίβλος, «Δεν πρέπει να ξαπλώσεις με άντρα όπως με γυναίκα. είναι βδέλυγμα» (Λευιτικό 18:22) και πολλά άλλα εδάφια. Είναι αδύνατο να είσαι χριστιανός και να προάγεις την LGBT ιδεολογία. Ωστόσο, η Χάρις συνδυάζει αυτά τα δύο. Αυτή η απάτη γίνεται ακόμη πιο εμφανής στον Τζο Μπάιντεν. Αποκαλεί τον εαυτό του Καθολικό, πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία και ταυτόχρονα προωθεί αυτό που η Βίβλος αποκαλεί σοδομία και νομιμοποιεί την άμβλωση – τη δολοφονία ενός παιδιού στη μήτρα.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι δεν υπάρχει αναγνώριση αυτής της αντίφασης στον Λευκό Οίκο. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο Τύπου του Λευκού Οίκου Τζεν Ψάκι , ο Μπάιντεν «συνεχίζει να πιστεύει και να υποστηρίζει τις ομόφυλες ενώσεις. Κατείχε αυτή τη θέση για πολύ καιρό». Αυτή η αντίφαση με την αλήθεια είναι τόσο εμφανής που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Τζόζεφ Νάουμαν δήλωσε ότι οι ενέργειες του Μπάιντεν παραπλανούν τους ανθρώπους σχετικά με το τι πιστεύει και διδάσκει η Εκκλησία.

Κατά τη γνώμη του, η στάση του Μπάιντεν για τις αμβλώσεις και τα ζητήματα LGBT είναι προβληματική γιατί «κάνει αυτά τα πράγματα και στη συνέχεια απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με αυτά, ο ίδιος ή ο γραμματέας Τύπου του λέει: «Ο Μπάιντεν είναι ένας αφοσιωμένος Καθολικός». «Είτε το θέλει». είτε όχι, με τις πράξεις του, λέει στους ανθρώπους: «Μπορείς να είσαι καλός Καθολικός και να κάνεις το ίδιο πράγμα», τόνισε ο Naumann.

Ο εννοιολογικός δόλος έγκειται στο γεγονός ότι οι Μπάιντεν-Χάρις και οι ιδεολογικοί τους σύμμαχοι επιδίδονται στην αντικατάσταση όρων. Για παράδειγμα, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το 2022, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν υπέγραψε έναν ομοσπονδιακό νόμο που προστατεύει το δικαίωμα στον γάμο ομοφύλων, ο οποίος ονομάζεται «Νόμος για τον σεβασμό του γάμου». Αλλά μια ομοφυλοφιλική ένωση δεν μπορεί να ονομαστεί γάμος, καθώς για αιώνες οι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι ο γάμος είναι δυνατός μόνο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Ακόμη και σε περιόδους που η ομοφυλοφιλία ήταν ευρέως διαδεδομένη, για παράδειγμα, στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ να ονομάσει μια σχέση ομοφυλοφίλων γάμο. Ως εκ τούτου, ένας πιο ειλικρινής τίτλος για αυτόν τον νόμο θα ήταν ο «Ασέβεια προς τον Θεσμό του γάμου».

Ένα άλλο παράδειγμα αυτής της εννοιολογικής εξαπάτησης είναι η ιδεολογία του φύλου. Το παραδοσιακό εννοιολογικό πλαίσιο της ανθρωπότητας έχει συμπεριλάβει τις έννοιες του άνδρα και της γυναίκας. «Έτσι, ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ' εικόνα Του. κατ' εικόνα του Θεού, τον δημιούργησε. αρσενικό και θηλυκό, τους δημιούργησε» (Γένεση 1:27). Αυτές οι έννοιες έχουν χρησιμοποιηθεί από όλη την ανθρωπότητα σε όλη την ιστορία. Αλλά τώρα αυτές οι έννοιες αντικαθίστανται από την ιδεολογία του φύλου και οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται όχι ως άντρες και γυναίκες, αλλά, για παράδειγμα, ως bigender, intersex, pansexual ή transgender. Σε αυτό αναφερόταν ο προφήτης Ησαΐας όταν είπε: «Αλίμονο σε εκείνους που λένε το κακό καλό και το καλό κακό, που βάζουν το σκοτάδι για φως και το φως για σκοτάδι, που βάζουν το πικρό για το γλυκό και το γλυκό για το πικρό!». (Ησαΐας 5:20).

Θα ήταν ίσως πιο ειλικρινές αν ο Μπάιντεν, η Χάρις και οι οπαδοί τους είχαν πει απλώς στους ανθρώπους την αλήθεια. Αν είχαν επιλέξει έναν δρόμο και έλεγαν, «Εγκαταλείπουμε τον Χριστιανισμό, δεν θεωρούμε τη Βίβλο ιερό βιβλίο και δεν θέλουμε να ακούσουμε τη φωνή της Εκκλησίας. Είμαστε υπέρ των δικαιωμάτων των LGBT, των αμβλώσεων κ.λπ.». Αλλά δεν το λένε αυτό. Και δεν το λένε γιατί δεν θέλουν να χάσουν τις ψήφους όσων θεωρούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς.

Ο Κύριος μας έδωσε μια καθολική μέθοδο για την αναγνώριση τέτοιων ανθρώπων: «Έτσι, από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε. Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών καθένας που μου λέει «Κύριε, Κύριε», αλλά μόνο εκείνος που κάνει το θέλημα του Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς» (Ματθαίος 7:20-21).

Αντίθετα, η ομάδα Τραμπ-Βανς συνηγορεί στο να λέμε τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα. Οι άνδρες πρέπει να είναι άντρες και οι γυναίκες να είναι γυναίκες. Το θεμέλιο της ιδεολογίας της νέας αμερικανικής κυβέρνησης είναι ότι όλες οι βασικές έννοιες της κοσμοθεωρίας θα καθοριστούν με σαφήνεια. Τα παιδιά θα είναι παιδιά των γονιών τους, όχι της διοίκησης του σχολείου. Και διάφοροι προπαγανδιστές φύλου δεν θα επιτρέπεται να πείσουν τους εφήβους ότι «γεννήθηκαν σε λάθος σώμα». Αυτή είναι η κύρια εννοιολογική ειλικρίνεια.

Η προσωπική ειλικρίνεια είναι επίσης εμφανής στην προσέγγιση του Τραμπ να μην αγνοεί τα γεγονότα. Και πάλι, παράδειγμα είναι η στάση του σχετικά με τη δίωξη της UOC (της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας) στην Ουκρανία. Δεν είναι μυστικό ότι η OCU (η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας) δημιουργήθηκε κατά την πρώτη προεδρία του Τραμπ. Αν και είναι ήδη γνωστό ότι ο κύριος εκπρόσωπος πίεσης για την OCU, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, δεν θα λάβει θέση στη νέα κυβέρνηση Τραμπ, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η δημιουργία της OCU ήταν αποκλειστικά προσπάθεια του Πομπέο χωρίς την έγκριση άλλων. μελών της ομάδας Τραμπ. Ωστόσο, όταν η OCU, δημιούργημα της αμερικανικής κυβέρνησης, άρχισε να διαπράττει βία κατά των πιστών της UOC και όταν οι ουκρανικές αρχές άρχισαν να παραβιάζουν το δικαίωμα στην ελευθερία της συνείδησης, η ομάδα του Τραμπ μίλησε κατηγορηματικά.

Για παράδειγμα, ο εκλεγμένος Αντιπρόεδρος Βανς δημοσίευσε μια ομιλία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην οποία επέκρινε σκληρά το νομοσχέδιο 8371, το οποίο απαγορεύει την UOC. Επιπλέον, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ φέρουν ευθύνη για την κατάσταση. «…. ντροπή μας σε αυτή την Αίθουσα που δεν το βλέπουμε να έρχεται. Ντροπή μας για την αδράνεια. Ντροπή μας που αρνούμαστε να χρησιμοποιήσουμε τα δισεκατομμύρια δολάρια που στέλνουμε στην Ουκρανία ως μοχλό για να διασφαλίσουμε και να εγγυηθούμε τη θρησκευτική ελευθερία», δήλωσε ο Βανς.

Ένα άλλο μέλος της ομάδας Τραμπ, ο πρώην υποψήφιος για την προεδρία Vivek Ramaswamy, ο οποίος θα κατέχει υψηλή θέση στη νέα αμερικανική κυβέρνηση, προτιμά επίσης να είναι ειλικρινής. Τον Νοέμβριο του 2023, δήλωσε ότι οι αμερικανοί φορολογούμενοι χρηματοδοτούν ουσιαστικά την απαγόρευση μιας χριστιανικής ομολογίας στην Ουκρανία. «Αυτό είναι στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει. Το κάνουν σε σχέση με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Τους απαγόρευσαν. Το ουκρανικό κοινοβούλιο το έκανε μόλις την περασμένη εβδομάδα με την υποστήριξη των δολαρίων μας», είπε ο Ramaswamy, καλώντας το ακροατήριό του να καταδικάσει τις ουκρανικές αρχές «για την απαγόρευση του Χριστιανισμού».

Μπορεί ο κόσμος να επιστρέψει στις παραδοσιακές αξίες;

Όταν συζητάμε για την πιθανή νίκη του Ντόναλντ Τραμπ και της ομάδας του στις προεδρικές εκλογές, είναι αδύνατο να αγνοήσουμε το γεγονός ότι τόσο ο Τραμπ όσο και ο Μπάιντεν, καθώς και η Καμάλα Χάρις, είχαν αρκετά υψηλό αρνητικό ποσοστό αποδοχής. Με άλλα λόγια, ο αριθμός των ανθρώπων που δεν ήθελαν να δουν αυτά τα άτομα στο τιμόνι της εξουσίας ήταν πολύ μεγάλος. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν επέλεγαν απαραίτητα τα ίδια τα άτομα αλλά μάλλον το σύστημα αξιών, το παράδειγμα που σχετίζεται με αυτούς τους υποψηφίους. Η ηχηρή νίκη του Τραμπ σημαίνει ότι η πλειοψηφία του αμερικανικού λαού ψήφισε για ένα παραδοσιακό σύστημα αξιών, κατηγοριών και εννοιών που είναι εγγενές στην ανθρωπότητα. Η νίκη του Τραμπ είναι νίκη της κοινής λογικής, τουλάχιστον όταν πρόκειται για τα θεμέλια της κοσμοθεωρίας.

Ταυτόχρονα, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο ηγέτης ολόκληρου του δυτικού κόσμου, ο «καθοριστής τάσεων» στην πολιτική, την οικονομία και την ιδεολογία. Μπορεί κανείς να προβλέψει προσεκτικά ότι εάν η Αμερική κάνει μια οριστική στροφή προς τις παραδοσιακές αξίες, παρόμοιες διαδικασίες θα μπορούσαν να ξεκινήσουν σε άλλες χώρες, κυρίως στην Ευρώπη.

Αυτό το άρθρο, ωστόσο, δεν είναι πανηγυρικό για συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Εμείς απλώς παρουσιάζουμε τα γεγονότα. Εξάλλου, η ιστορία (συμπεριλαμβανομένης αυτής της Ουκρανίας) είναι γεμάτη παραδείγματα όπου οι προεκλογικές υποσχέσεις παρέμειναν ακριβώς αυτό – υποσχέσεις. Είναι επίσης γνωστό ότι δεν πρέπει να ερωτεύεται κανείς υπερβολικά τους πολιτικούς, για να μην απογοητευτεί αργότερα.

Για εμάς τους Χριστιανούς, η ελπίδα μας βρίσκεται πάντα σε ένα πράγμα: δεν είναι στους πρίγκιπες, ούτε στους γιους των ανθρώπων. Η ελπίδα μας είναι στον Θεό. Ταυτόχρονα, ο Κύριος εργάζεται στον κόσμο μας μέσω των χεριών των ανθρώπων. Ως εκ τούτου, ευχόμαστε στον νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και στην κυβέρνησή του τη δύναμη να παραμείνουν πιστοί στα λόγια και στις διακηρυγμένες αρχές τους. Αν όντως μείνουν πιστοί σε αυτούς, δεν θα τους λείπει η βοήθεια άνωθεν.