Η φωνή εκατομμυρίων πιστών UOC: άκουσε κι έπειτα δέξου ή αγνόησε
Την 1η Απριλίου, οι πιστοί της UOC παρέδωσαν στο ΕΠ της Ουκρανίας περισσότερες από 1 εκατομμύριο υπογραφές με αίτημα για κατάργηση των αντι-εκκλησιαστικών νόμων.
Την 1η Απριλίου 2021 οι πιστοί και κληρικοί της UOC ήρθαν στο Γραφείο του Προέδρου της Ουκρανίας για να παραδώσουν προσωπικά στον αρχηγό του κράτους περισσότερες από 1 εκατομμύριο υπογραφές στο πλαίσιο Έκκλησης προς τον Πρόεδρο, η οποία περιέχει ένα αίτημα για να πάρει πρωτοβουλία για νομοσχέδια για την κατάργηση των αντι-εκκλησιαστικών νόμων. Γιατί οι πιστοί αναγκάστηκαν να κάνουν αυτό το βήμα και τι άλλο θέλουν από την ουκρανική κυβέρνηση;
Λίγο υπόβαθρο
Να θυμηθούμε ότι στις 20 Δεκεμβρίου 2018 η Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας, παρά τις σαφώς αντισυνταγματικές διατάξεις, ενέκρινε το νόμο 2662-VIII, βάσει του οποίου οι αρχές άρχισαν να ασκούν πίεση στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ζητώντας να αλλάξει το όνομά της.
Αργότερα, στις 30 Ιανουαρίου 2019, το όνομα της νέας θρησκευτικής δομής «Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας)» εμφανίστηκε στο Ενιαίο Κρατικό Μητρώο Νομικών οντοτήτων, μεμονωμένων επιχειρηματιών και δημόσιων οργανισμών της Ουκρανίας, σε σχέση με το οποίο η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία κατέθεσε αγωγή εναντίον του Υπουργείου Πολιτισμού της Ουκρανίας και του Κράτους Γραμματέα του Κέντρου «Νομικής Βοήθειας και Εγγραφής του KP» σχετικά με την παρανομία της κρατικής εγγραφής του θρησκευτικού κέντρου OCU.
Επιπλέον, οι εγκριθέντες αντι-εκκλησιαστικοί νόμοι δεν συμμορφώνονται ούτε με το Σύνταγμα της Ουκρανίας ούτε με διεθνείς συνθήκες στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραβιάζουν άμεσα το άρθρο 35 του Συντάγματος της Ουκρανίας, το άρθρο 9 της Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Θεμελιώδεις ελευθερίες, το άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του 1966, το άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948.
Επομένως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τον Απρίλιο του 2019 το Επαρχιακό Διοικητικό Δικαστήριο του Κιέβου σταμάτησε τη διαδικασία της μετονομασίας της UOC και τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους το Ανώτατο Δικαστήριο της Ουκρανίας επέτρεψε στην UOC να διατηρήσει το όνομά της. Στις 11 Φεβρουαρίου 2020 στο ανοιχτό μέρος της συνόδου ολομέλειας το Μεγάλο Επιμελητήριο του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ουκρανίας άρχισε να εξετάζει την υπόθεση σχετικά με τη συμμόρφωση του νόμου περί μετονομασίας των θρησκευτικών οργανώσεων με το Σύνταγμα της Ουκρανίας.
Είναι σημαντικό το ότι η «Ιερή Σύνοδος» της OCU μίλησε κατά της πιθανής κατάργησης αυτού του αντι-εκκλησιαστικού νόμου. Οι «επίσκοποι» δήλωσαν ότι εάν οι δικαστές αναγνωρίσουν το νόμο περί μετονομασίας του UOC ως αντισυνταγματικό, αυτό σημαίνει ότι δωροδοκήθηκαν από τον επιτιθέμενο, καταστρέφουν την ανεξαρτησία της Ουκρανίας και οι «διεθνείς εταίροι» θα πρέπει να τιμωρήσουν αυτούς τους δικαστές.
Με τη σειρά τους, οι πιστοί και κληρικοί της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας πήραν πρωτοβουλία για συλλογή υπογραφών με επιστολή που απευθύνθηκε στον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντύμιρ Ζελένσκι, καθώς και στον επικεφαλής της Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας και στον επικεφαλής του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Ομιλία στον Πρόεδρο με πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές των πιστών της UOC
Το κείμενο της έκκλησης προς τον Πρόεδρο από τους πιστούς της UOC, που υπόγραψαν περισσότερο από ένα εκατομμύριο άτομα, λέει ότι οι αντι-εκκλησιαστικοί νόμοι παραβιάζουν τα δικαιώματα των πιστών και αντιβαίνουν στη συνταγματική αρχή του διαχωρισμού του κράτους από την Εκκλησία. Με τη βοήθεια αυτών των νόμων, «το κράτος παρεμβαίνει έντονα στις δραστηριότητες της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας» και «Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ουκρανίας εφαρμόζει αυτούς τους αντισυνταγματικούς νόμους αποκλειστικά εναντίον της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και προσπαθεί αναγκαστικά να της στερήσει το όνομά της», που «είναι διάκριση λόγω θρησκείας για εκατομμύρια πιστούς που ανήκουν στην UOC».
Η επιστολή αναφέρει επίσης ότι «οι θρησκευτικές κοινότητες της UOC βρίσκονται υπό συνεχή πίεση μεταξύ των κρατικών αρχών και των επιδρομέων, μας στέρησαν την ευκαιρία να τροποποιήσουμε τα συστατικά έγγραφα, να αλλάξουμε ηγέτες, να ανοίξουμε λογαριασμούς σε τραπεζικά ιδρύματα, να χρησιμοποιήσουμε τις υπηρεσίες των συμβολαιογράφων, να καταχωρίσουμε δικαιώματα σε οικόπεδα υπό εκκλησιαστικές δομές και ούτω καθεξής».
Η συνέπεια αυτού μπορεί να ονομαστεί σοβαρή αύξηση των διαθρησκευτικών συγκρούσεων, αυξημένης θρησκευτικής εχθρότητας και συγκρούσεων στο κράτος, και «η χρήση αντισυνταγματικών νόμων από επιδρομείς της εκκλησίας οδηγεί σε καθημερινή αποσταθεροποίηση της θρησκευτικής κατάστασης στην κοινωνία, επιδείνωση της επίπεδο θρησκευτικής ελευθερίας στην Ουκρανία, δημιουργία σημαντικών εμποδίων στην πνευματική και κοινωνική υπηρεσία Εκκλησιών και θρησκευτικών οργανώσεων».
Οι πιστοί τόνισαν ότι η UOC έχει επανειλημμένα απευθύνει έκκληση στον Πρόεδρο με αίτημα να αφαιρέσει τους αντι-εκκλησιαστικούς κανόνες από αυτούς τους νόμους, «ωστόσο, εκτός από τις απλές απαντήσεις, δεν υπήρξε αντίδραση σε αυτούς».
«Θεωρούμε απαράδεκτο για τον εγγυητή του σεβασμού του Συντάγματος της Ουκρανίας, των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών να παραμελεί τα συμφέροντα των ψηφοφόρων του, μιας πολυετούς Ορθόδοξης κοινωνίας», δήλωσαν οι πιστοί της UOC.
Μπορεί ο Πρόεδρος να καταργήσει τους αντι-εκκλησιαστικούς νόμους;
Όχι, ο Πρόεδρος δεν έχει την εξουσία να καταργήσει τους νόμους που εγκρίθηκαν από την Βερχόβνα Ράντα. Και κανείς δεν απαιτεί από αυτόν να υπερβεί την εξουσία του και να παραβεί το νόμο για χάρη των πιστών της UOC. Αλλά την ίδια στιγμή, όπως σημειώνεται στο κείμενο της έκκλησης των πιστών προς τον Βολοντύμιρ Ζελένσκι, στον Πρόεδρο «ανήκει το δικαίωμα της νομοθετικής πρωτοβουλίας στην Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας. Τα νομοσχέδια που ορίζονται από τον Πρόεδρο της Ουκρανίας ως επείγοντα θεωρούνται εκ των υστέρων από την Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας».
Με άλλα λόγια, ο Βολοντύμιρ Ζελένσκι μπορεί «να υποβάλει στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας για εξέταση ως επείγοντα νομοσχέδια σχετικά με την αναγνώριση ότι δεν έχουν πλέον ισχύ οι αλλαγές που θεσπίστηκαν με τον Νόμο της Ουκρανίας αριθ. 2673-VΙΙΙ «Σχετικά με τροποποιήσεις ορισμένων νόμων της Ουκρανίας σχετικά με την υπαγωγή των θρησκευτικών οργανώσεων και τη διαδικασία καταχώρισης των θρησκευτικών οργανώσεων από το κράτος ως νομικής οντότητας» απο 17.01.2019 και του νόμου της Ουκρανίας αριθ. 2662-VIII «Σχετικά με την τροποποίηση του άρθρου 12 του νόμου της Ουκρανίας «Περί της ελευθερίας της συνείδησης και των θρησκευτικών οργανώσεων» σχετικά με όνομα των θρησκευτικών οργανώσεων (ενώσεων) που αποτελούν μέρος της δομής (είναι μέρος) μιας θρησκευτικής οργάνωσης (ένωση), του οποίου το διοικητικό κέντρο (διοίκηση) βρίσκεται εκτός Ουκρανίας σε ένα κράτος που έχει αναγνωριστεί από τον νόμο ότι έχει πραγματοποιήσει στρατιωτική επίθεση εναντίον της Ουκρανίας ή / και κατεχόμενα προσωρινά τμήμα του εδάφους της Ουκρανίας» από 20.12.2018».
Με απλά λόγια, ο Βολοντύμιρ Ζελένσκι μπορεί να πάρει πρωτοβουλία νέου νομοσχεδίου προκειμένου να καταργήσει τους αντι-εκκλησιαστικούς νόμους του Ποροσένκο με τη δράση τους. Θα το κάνει ή όχι ο Πρόεδρος Ζελένσκι;
Χρειάζεται ο Πρόεδρος την επιστολή μας και τις υπογραφές μας;
Πρώτα απ 'όλα, κάνουμε αυτό για να επιστήσουμε την προσοχή του αρχηγού κράτους ότι η UOC, η οποία υφίσταται διακρίσεις, είναι τα εκατομμύρια των Ουκρανών πολιτών που δήλωσαν σαφώς τη θέση τους στον τομέα των σχέσεων εκκλησίας-κράτους στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές. Ο πρώην επικεφαλής της Κρατικής Επιτροπής Θρησκευμάτων, Γιούρι Ρεσετίνκοφ, επέστησε την προσοχή σε αυτό, σύμφωνα με τον οποίο «το 2019 το 73% των πολιτών εξέφρασαν σαφώς τη στάση τους, την ετυμηγορία και τη διαφωνία τους, ακόμα και στον τομέα των σχέσεων εξομολόγησης κράτους. Αλλά τώρα βλέπουμε τη συνέχιση αυτής της πολιτικής».
Τα λόγια του Ρεσέτνικοφ επιβεβαιώθηκαν επίσης από τον Μητροπολίτη Κλιμέντ (Βετσέρια), ο οποίος σημείωσε ότι οι νέοι πολιτικοί που αντικατέστησαν τον Ποροσένκο «όχι μόνο δεν διορθώνουν τα λάθη των προκατόχων τους, αλλά και καταγράφουν νέα νομοσχέδια που περιέχουν παραβιάσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων των πιστών».
Σύμφωνα με τον αναπληρωτή επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας της επισκοπής Ρίβνε της UOC, τον Αρχιεπίσκοπο Βασίλι Νάτσεφ, εκπρόσωποι πολλών επισκοπών που υπέφεραν περισσότερο από επιδρομές εκκλησιών «ήρθαν με υπογραφές και έκκληση προς τον Πρόεδρο της Ουκρανίας να μας επιστήσει την προσοχή του».
Ο Μητροπολίτης Κλίμεντ τονίζει ότι οι εμπνευστές της έκκλησης ήταν οι ίδιοι οι πιστοί, και «εάν ο Πρόεδρος δεν θα ακούσει την έκκλησή τους, οι άνθρωποι είναι έτοιμοι με οποιοδήποτε νόμιμο μέσο να κάνουν όλα για να τους άκουσαν». Τα κουτιά με αυτές τις υπογραφές τέθηκαν υπό την υπηρεσία του αρχηγού κράτους. Τώρα θα είναι απλώς αδύνατο να μην τους προσέχουν.
Ο δεύτερος λόγος για αυτό το βήμα είναι ό, τι, όπως αναφέρεται στην επιστολή των πιστών, οι νόμοι, «που καθορίζονται από τον Πρόεδρο της Ουκρανίας ως επείγοντες, θεωρούνται εκ των υστέρων από την Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας». Αυτό σημαίνει ότι, εάν ο Πρόεδρος θα πει, οι βουλευτές θα είναι υποχρεωμένοι να αντιδράσουν.
Ο τρίτος λόγος είναι μια σαφής παραβίαση των θρησκευτικών δικαιωμάτων των πιστών της UOC και η ελπίδα ότι ο Πρόεδρος θα τους προστατέψει. Ο διευθυντής της UOC, Μητροπολίτης Αντόνι, σχολιάζοντας την πρωτοβουλία των πιστών της UOC να παραδώσει προσωπικά τα εκατομμύρια των συλλεγμένων υπογραφών στον Πρόεδρο, σημείωσε ότι «η πληρότητα της κανονικής Εκκλησίας ελπίζει ότι θα ακούσει τη φωνή του λαού. Εξάλλου, η εξυπηρέτηση του λαού σημαίνει απλώς τη διασφάλιση της τήρησης του Συντάγματος, την προστασία των δικαιωμάτων των απλών ανθρώπων, καθώς και τον σεβασμό της θέσης και των προσφυγών τους».
Με τη σειρά του, ο Αρχιεπίσκοπος Βασίλι Νάτσεφ, ήδη κάτω από τα τείχη του ΕΠ, είπε: «Θέλουμε ο Πρόεδρος ως εγγυητής του Συντάγματος να προστατεύει τα δικαιώματά μας. Θέλουμε την ίδια στάση απέναντι στον εαυτό μας όπως σε όλους άλλους τους Ουκρανούς. Απαιτούμε σήμερα να μην μας χωρίσουν σε κάποια δεξιά, αριστερά, σωστούς ή λανθασμένους. Είμαστε πολίτες της Ουκρανίας, και αυτή είναι η χώρα μας, το κράτος μας».
Ο τέταρτος λόγος είναι η παραβίαση του Συντάγματος της Ουκρανίας και των δημοκρατικών αρχών και ελευθεριών. Ο Αρχιεπίσκοπος Βιτάλι Ντούροφ, επικεφαλής της Εκκλησίας του Αγίου Μιχαήλ στο χωριό Ζαντουμπρόβκα της περιοχής Τσερνιβτσί, είπε ότι «όλοι χωρίς εξαίρεση που σήμερα προσβάλλουν την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία ονομάζονται «πατριώτες της Ουκρανίας »», αλλά «ο πατριωτισμός είναι να σέβεσαι τη δημοκρατία, τους νόμους της Ουκρανίας, να σέβεσαι την επιλογή όλων να προσευχηθούν στη γλώσσα που θέλουν, να ασκήσουν την πίστη που θέλουν». Τόνισε ότι σεβόμαστε την επιλογή εκείνων των ανθρώπων που έφυγαν στην OCU, αν και μπορεί να είναι λάθος, «αλλά θέλουμε να είναι αμοιβαία - για να μας σέβονται, να αγαπάνε και να μας λαμβάνουν υπόψη. Επειδή είμαστε όλοι πολίτες της Ουκρανίας, γεννηθήκαμε εδώ, στην Ουκρανία, ζούμε και επικοινωνούμε στην ουκρανική γλώσσα, και θέλουμε να μας δουν ως συμπολίτες τους».
Μια ενορίτισσα από τις εκκλησίες της UOC στη μητρόπολη Ρίβνε είπε ότι «έχουμε συλλέξει περισσότερες από ένα εκατομμύριο υπογραφές, για να μην μας μετονομάσουν. Είμαστε η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Θέλουμε να πάμε στην εκκλησία ελεύθερα, για να μην μας ταπεινώνουν, να μην είμαστε διχασμένοι. Τώρα έχουμε μια πολύ μεγάλη εχθρότητα στη χώρα μας και μας όρισαν ως ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας. Θέλουμε να ζητήσουμε από τον Πρόεδρο να μας αφήσουν σε ησυχία».
Θα αντιδράσει η κυβέρνηση στο αίτημα ενός εκατομμυρίου ανθρώπων;
Ως αποτέλεσμα, την 1η Απριλίου 2021, μετά από τη λειτουργία στο Vladimirskaya Gorka, οι πιστοί από διάφορες επισκοπές της UOC, συμπεριλαμβανομένων των Βολίν, Ζιτόμιρ, Τσερνιβτσί, Ρίβνε και Σάρνενσκα, έφεραν Έφεση στον Ζελένσκι, η οποία υπεγράφη από περισσότερα από 1.063.000 άτομα, στο Γραφείο του Προέδρου στο Κίεβο.
Ένας εκπρόσωπος του Προεδρικού Γραφείου βγήκε σε αυτούς και τους κάλεσε να φέρουν κουτιά με επιστολές για εγγραφή. Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Κλίμεντ, «αν συγκρίνουμε τον αριθμό των πιστών που υπέγραψαν την έκκληση προς τον Πρόεδρο και τις αρχές με τον αριθμό των ψηφοφόρων που συμμετείχαν στις προεδρικές εκλογές στον πρώτο γύρο του 2019, τότε αυτό είναι το ένα πέμπτο όλων των συμμετεχόντων» της ψηφοφορίας, και η παραβίαση της ψήφου τους σημαίνει την έλλειψη σεβασμού για τους ψηφοφόρους. Θα κάνει η ουκρανική κυβέρνηση αυτό το βήμα; Υπάρχει μια άποψη ότι ναι.
Ο Κονσταντίν Μπονταρένκο, κατά τη διάρκεια συνέντευξης αφιερωμένης στη συλλογή υπογραφών, σημείωσε ότι για να αλλάξουν οι αρχές τη στάση τους απέναντι στην UOC, είναι απαραίτητο «να αλλάξει την πορεία εκείνων που επιβλέπουν την Ουκρανία από το εξωτερικό. Δεδομένου ότι δεν ήταν η ίδια η Ουκρανία και ο Πρόεδρος που έλαβαν αποφάσεις για ζητήματα που χώριζαν την κοινωνία, και μόνο μετά από μια αλλαγή στη γενική διάθεση στον κόσμο, η εξομολογητική ειρήνη θα έρθει στην Ουκρανία». Κατά τη γνώμη του, προς το παρόν κάτι είναι απίθανο να αλλάξει, πράγμα που σημαίνει ότι για 1 εκατομμύριο υπογραφές των πιστών της UOC στο Γραφείο του Προέδρου, θα «ξεφύγουν από κοινές φράσεις».
«Οι πιστοί έδωσαν έναν τεράστιο αριθμό υπογραφών, αλλά γνωρίζουμε παραδείγματα όταν και μεγάλος αριθμός υπογραφών έμεινε χωρίς προσοχή. Πιστεύω ότι θα δοθεί κάποια γενική διατύπωση και θα δοθεί απάντηση ότι το παράπονο έχει τεθεί υπό έλεγχο, θα διοριστεί επιθεώρηση και τίποτα περισσότερο», είπε.
Είναι πολύ πιθανό ότι ο Κονσταντίν Μπονταρένκο, ο οποίος είπε ότι «σε διαθρησκευτικές σχέσεις, όλοι οι Ουκρανοί κρατήθηκαν όμηροι στην κατάσταση που ο Ποροσένκο δημιούργησε με τις ενέργειές του για τη δημιουργία της OCU πριν από δύο χρόνια», έχει απολύτως δίκαιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα.
Τι πρέπει να κάνουμε στη συνέχεια;
Πρώτον, εκτός από τα δικαστήρια της Ουκρανίας, υπάρχουν και διεθνή δικαστήρια. Και παρόλο που είναι δύσκολο να βασιστούμε πλήρως στην αμεροληψία τους, πρέπει να ακολουθήσουμε και αυτόν τον τρόπο.
Δεύτερον, η Εκκλησία μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλα εργαλεία για να βοηθήσει να αλλάξει αυτό που συμβαίνει - σε σημείο πολιτικής ανυπακοής. Έτσι, στα «Βασικά στοιχεία της Κοινωνικής Έννοιας» της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας λέγεται ότι «σε περίπτωση αδυναμίας υπακοής των κρατικών νόμων και εντολών των αρχών εκ μέρους της Πλήρους Εκκλησίας, της Ιεραρχίας της Εκκλησίας, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη το ζήτημα, μπορεί να προβεί στις ακόλουθες ενέργειες: ξεκινήστε έναν άμεσο διάλογο με τις αρχές σχετικά με το πρόβλημα που προέκυψε, καλέστε τον λαό να εφαρμόσει τους μηχανισμούς της δημοκρατίας για να αλλάξει τη νομοθεσία ή να αναθεωρήσει την απόφαση της κυβέρνησης, κάντε έκκληση στις διεθνείς αρχές και την παγκόσμια κοινή γνώμη, κάντε έκκληση στους πιστούς της για ειρηνική πολιτική ανυπακοή».
Και τρίτον, η Εκκλησία θα χρησιμοποιήσει σίγουρα το πιο σημαντικό όπλο της - την προσευχή. Καθώς ένας από τους συμμετέχοντες στη δράση κοντά στο Γραφείο του Προέδρου, ο Αρχιεπίσκοπος Βασίλι Νάτσεφ είπε, «το μόνο μας όπλο είναι η προσευχή και δεν έχουμε πλέον όπλα».
Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι ο Πρόεδρος θα ακούσει τη φωνή εκατομμυρίων πολιτών της χώρας του, οι οποίοι δεν του ζητούν πολιτικές προτιμήσεις, αλλά ζητούν μόνο ένα πράγμα - να τους δώσει την ευκαιρία να προσευχηθούν ειρηνικά στις εκκλησίες τους. Όπως απαιτείται από το Σύνταγμα της Ουκρανίας.
