Ο Ποροσένκο φροντίζει και πάλι για εκκαθάριση της UOC;

Στις 22 Φεβρουαρίου 2021, πραγματοποιήθηκε ένα συνέδριο «Πιστοί» στη Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου, στο οποίο συμμετείχαν 350 εκπρόσωποι των κοινοτήτων UOC, των οποίων οι εκκλησίες κατασχέθηκαν βίαια ή καταγράφηκαν εκ νέου παράνομα από υποστηρικτές της OCU. Και λίγο πριν από αυτό, στις 18 Φεβρουαρίου 2021, ο νόμος αριθ. 5101 καταχωρήθηκε στη Βερχόβνα Ράντα, η έγκριση του οποίου μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι ολόκληρη η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας θα μετατραπεί σε ένα μεγάλο συνέδριο «εκκαθαρισμένων» κοινοτήτων. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά.

Το νομοσχέδιο αριθ. 5101 υποβλήθηκε στη Βερχόβνα Ράντα με πρωτοβουλία του ιδρυτή πατέρα της OCU Πετρό Ποροσένκο και του κόμματός του «Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη», με συνολικά 38 βουλευτές. Περιλαμβάνει την εισαγωγή τροποποιήσεων και προσθηκών σε έναν αριθμό νόμων της Ουκρανίας που ρυθμίζουν τις δραστηριότητες των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των θρησκευτικών οργανώσεων. Η ουσία του νομοσχεδίου με λίγα λόγια είναι η εξάλειψη των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των θρησκευτικών οργανώσεων που δεν βλέπουν εχθρό στη Ρωσία και σε όλα τα ρωσικά πράγματα. Στην εποχή μας, όταν κανείς δεν κατηγορεί με την παρουσίαση αποδεικτικών στοιχείων και, γενικά, κοινής λογικής, βάσει αυτού του νομοσχεδίου, οποιοσδήποτε οργανισμός μπορεί να εκκαθαριστεί.

Για να κατανοήσουμε το επίπεδο παραλογισμού που επικρατεί στον κόσμο, ας αναφέρουμε τα νέα του αμερικανικού πρακτορείου Fox News: οι αρχές του Όρεγκον κατηγόρησαν ... τα μαθηματικά για ρατσισμό. Αυτά, λένε, περιλαμβάνουν την εύρεση της σωστής απάντησης σε ένα πρόβλημα ή εξίσωση, και δεν λένε ότι όλες οι απαντήσεις είναι καλές και αυτό είναι ρατσισμός, η ιδέα της λευκής υπεροχής.

Λόγοι για την εμφάνιση του νομοσχεδίου

Ο λόγος για την εισαγωγή αυτού του νομοσχεδίου στη Βερχόβνα Ράντα είναι η αλλαγή στην εσωτερική πολιτική και, συγκεκριμένα, την πολιτική της εκκλησίας της τρέχουσας ουκρανικής κυβέρνησης κατά 180 μοίρες. Εάν πριν από έναν χρόνο, ο Βλάδιμιρ Ζελένσκι αποστασιοποιήθηκε σταδιακά από την παρέμβαση στις εκκλησιαστικές υποθέσεις, σήμερα έφερε την υποστήριξη για την OCU σε ένα ποιοτικά νέο επίπεδο. Τα ταξίδια του Βλάδιμιρ Ζελένσκι και του πρωθυπουργού Ντενίς Σμίγκαλ στο Φανάρι, η υπόσχεση υποστήριξης για την OCU με όλη του τη δύναμη, η πρόσκληση του Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στην Ουκρανία για τον εορτασμό της 30ης επετείου της ανεξαρτησίας - όλα αυτά τα βήματα μαρτυρούν την ανανέωση της εκκλησιαστικής πολιτικής του Πετρό Ποροσένκο, η οποία συνεπάγεται σκληρή πίεση στη UOC με σκοπό την πλήρη εξάλειψή της. «Να μην υπάρχετε εδώ» - είπανε έτσι οι αυτοκράτορες-διώκτες των Χριστιανών στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Σύμφωνα με μια πηγή απο τον κύκλο του Ντενίς Σμίγκαλ, ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας, σε διαπραγματεύσεις με τον Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, του υποσχέθηκε να εφαρμόσει ένα σχέδιο για την πλήρη υποστήριξη της OCU, η οποία περιλαμβάνει μεταβιβάσεις των κοινοτήτων UOC. Ωστόσο, ακόμη και χωρίς πηγές, είναι σαφές ότι με την άφιξη του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, οι αρχές θα προσπαθήσουν να μεγιστοποιήσουν τον αριθμό της OCU προκειμένου να παρουσιάσουν στην «Αγιότητά του»  πιο όμορφη εικόνα. Στο πλαίσιο του προαναφερθέντος σχεδίου, θα μπορούσε να υποτεθεί ότι οι κεντρικές αρχές στο Κίεβο αναβιώνουν το θέμα της μετονομασίας της UOC, και οι τοπικές αρχές θα εντείνουν τις μεταφορές κοινοτήτων στην OCU και θα «αντιδράσουν ήρεμα» στην κατάσχεση των εκκλησιών με βία.

Και εδώ ο Πετρό Ποροσένκο αποφάσισε να παίξει μπροστά από την καμπύλη και πρότεινε ένα νομοσχέδιο που φέρνει τη δίωξη της UOC σε ποιοτικά νέο επίπεδο. Ο πρώην πρόεδρος αποφάσισε έτσι να αδράξει την πρωτοβουλία του κατεστημένου Προέδρου και να δείξει στο εθνικιστικό εκλογικό σώμα ποιος είναι στην πραγματικότητα ο ψυχρότερος καταπιεστής της Εκκλησίας. Επιπλέον, ως πολύ πιο έμπειρος πολιτικός, ο Πετρό Ποροσένκο οδηγεί τον Βλάδιμιρ Ζελένσκι σε παγίδα με αυτό το νομοσχέδιο. Όπως είναι εύκολο να δούμε, για τον υφιστάμενο Πρόεδρο, κάθε ψήφος για το νομοσχέδιο είναι χαμένη. Εάν οι αρχές δεν το δεχτούν, στα μάτια των «πατριωτών» θα δείξουν την «απαλότητά τους», την απροθυμία τους να προχωρήσουν πλήρως στην ήδη δηλωμένη πολιτική άσκησης πίεσης στην «εκκλησία της Μόσχας». Και εάν το νομοσχέδιο εξακολουθήσει να υιοθετείται, θα αποδυναμώσει περαιτέρω τη δημοφιλία του Βλάδιμιρ Ζελένσκι, καθώς στρέφεται εναντίον εκατομμυρίων Ουκρανών πολιτών.

Στόχοι του νομοσχεδίου

Ο σκοπός του νομοσχεδίου, που δεν κρύβεται από τους εμπνευστές του, είναι η εκκαθάριση της UOC. Φυσικά, η UOC δεν αναφέρεται στο νομοσχέδιο, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι, όπως στο νομοσχέδιο «μετονομασία», πρόκειται για την UOC.

Φυσικά, τώρα οι εχθροί της Εκκλησίας θα αρχίσουν να φωνάζουν και να λένε ότι εκθέτετε τον εαυτό σας. Ωστόσο, το νομοσχέδιο του Ποροσένκο προορίζεται προφανώς για να αναγκάσει τις θρησκευτικές οργανώσεις να χρησιμοποιούν «πατριωτικές» ρητορικές, που αφορούν σε μια μόνο πλευρά της σύγκρουσης στο Ντονμπάς. Γνωρίζουμε ότι στην Ουκρανία μόνο η UOC βρίσκεται έξω από την πολιτική, μόνο η UOC εξακολουθεί να θεωρεί τους πιστούς και από τις δύο πλευρές της οριοθέτησης ως το ποίμνιο της. Επομένως, ας μην είμαστε υποκριτικοί - το νομοσχέδιο στρέφεται ακριβώς εναντίον της UOC και ακριβώς λόγω της χριστιανικής του ειρηνευτικής θέσης.

Νωρίτερα, ο Πετρό Ποροσένκο έχει επανειλημμένα εκφραστεί με την άποψη ότι η UOC είναι η δομή ενός «επιθετικού κράτους» στην Ουκρανία και δεν μπορεί να γίνει ανεκτό εδώ. Το κείμενο της επεξηγηματικής σημείωσης, που υποβλήθηκε μαζί με το νομοσχέδιο στο Βερχόβνα Ράντα, αναφέρει άμεσα σχετικά με την απαγόρευση δραστηριοτήτων: «Το νομοσχέδιο αποσκοπεί στη θέσπιση απαγόρευσης στην παραγωγή και δημοσίευση προϊόντων πληροφοριών που αποσκοπούν στην προώθηση των δράσεων ενός επιθετικού κράτους, "καθώς και την εφαρμογή σε θρησκευτικές οργανώσεις, δημόσιες ενώσεις και πολιτικά κόμματα που είναι ένοχα για παραβίαση αυτών των απαγορεύσεων, ως κύρωση - απαγόρευση των δραστηριοτήτων τους στο δικαστήριο».

Αυτός ο στόχος είναι  εφικτός; Θεωρητικά - ναι, αν υπήρχε, όπως λένε, πολιτική βούληση και αν αναπτύχθηκαν οι συνθήκες. Φυσικά, στην πράξη, η κυβέρνηση είναι απίθανο να κάνει ένα τόσο ριζοσπαστικό βήμα, καθώς είναι γεμάτη με πολύ σοβαρούς εσωτερικούς πολιτικούς κινδύνους. Ωστόσο, ακόμη και αν δεν ληφθεί υπόψη μια τέτοια ακραία επιλογή, εάν εγκριθεί το νομοσχέδιο, οι αρχές θα λάβουν ένα πρόσθετο μέσο πίεσης στην UOC γενικά  και στις μεμονωμένες επισκοπές και ενορίες.

Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να παραπλανηθούμε με την ιδέα ότι η απαγόρευση των δραστηριοτήτων των θρησκευτικών οργανώσεων θα λάβει χώρα στο δικαστήριο και ότι στο δικαστήριο η UOC μπορεί να αποδείξει την αθωότητά της στις κατηγορίες που προβλήθηκαν. Μια ανάλυση της δικαστικής πρακτικής καθιστά δυνατή την αμφιβολία, για την έλλειψη προκατάληψης και ανεξαρτησίας του δικαστικού συστήματος από το εκτελεστικό τμήμα. Και όχι μόνο από τις αρχές. Όλοι γνωρίζουν τις περιπτώσεις όπου οι εθνικοί ριζοσπάστες οργανώνουν αγωγές πίεσης σε ορισμένες δικαστικές υποθέσεις. Επιπλέον, αυτή η πίεση ασκείται συχνά στους δικαστές προσωπικά.

Ο τρόπος με τον οποίο οι αρχές μπορούν να ασκήσουν πίεση στο δικαστήριο έχει αποδειχθεί αρκετά πρόσφατα. Έτσι, ο Βλάδιμιρ Ζελένσκι  ανακοίνωσε τη μείωση των αρμοδιοτήτων του Επαρχιακού Διοικητικού Δικαστηρίου του Κίεβου (OASK), το οποίο ανέστειλε το νόμο «σχετικά με τη μετονομασία». Ταυτόχρονα, δήλωσε ξεκάθαρα ότι ο λόγος για αυτό ήταν η δυσαρέσκεια για τις δικαστικές αποφάσεις: «Έχω ήδη υπογράψει την παρουσίαση του νομοσχεδίου. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, θα αφαιρέσουμε τις εξουσίες, χάρη στις οποίες ορισμένοι δικαστές του OASK θα μπορούσαν να κάνουν άδικα, λανθασμένα πράγματα, λόγω των οποίων η κοινωνία είναι δυσαρεστημένη με τις ενέργειες των δικαστών αυτού του δικαστηρίου».

Επομένως, εάν δοθεί εντολή για «απαγόρευση» των δραστηριοτήτων της UOC, το δικαστήριο μπορεί κάλλιστα να λάβει την κατάλληλη απόφαση.

Λεπτομέρειες του νομοσχεδίου

Όπως προαναφέρθηκε, ο νόμος αριθ. 5101 περιλαμβάνει την εισαγωγή τροποποιήσεων και προσθηκών στους νόμους της Ουκρανίας, οι οποίοι ρυθμίζουν τις δραστηριότητες των μέσων ενημέρωσης και των θρησκευτικών οργανώσεων. Δεν θα τα εξετάσουμε όλα, καθώς είναι γενικά πανομοιότυπα και ενδιαφερόμαστε περισσότερο για το ζήτημα των θρησκευτικών οργανώσεων. Θα σημειώσουμε μόνο ότι όλα τα μέσα Ορθόδοξων ενημερώσεων μπορούν να κλείσουν αμέσως βάσει αυτού του νομοσχεδίου.

Λοιπόν, στο Αρθ. 16 του νόμου «Ελευθερία Συνείδησης και Θρησκευτικών Οργανισμών», το οποίο απαριθμεί τους λόγους απαγόρευσης των δραστηριοτήτων μιας θρησκευτικής οργάνωσης, προτείνεται να προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος:

«5) εάν το δικαστήριο διαπιστώσει τα γεγονότα της ανάληψης ενεργειών από μια θρησκευτική οργάνωση με στόχο την:

• εκκαθάριση της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας,
• αλλαγή της συνταγματικής τάξης με βίαια μέσα,
• παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους υπονομεύοντας την ασφάλειά του,
• παράνομη κατάσχεση της κρατικής εξουσίας,
• προπαγάνδα πολέμου, βίας,
• υποκίνηση διεθνικού, φυλετικού, θρησκευτικού μίσους,
• καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, της δημόσιας υγείας,
• προπαγάνδα των κομμουνιστικών και / ή εθνικών σοσιαλιστικών (ναζιστικών) ολοκληρωτικών καθεστώτων και των συμβόλων τους,
• προπαγάνδα των κομμουνιστικών και / ή εθνικών σοσιαλιστικών (ναζιστικών) ολοκληρωτικών καθεστώτων και των συμβόλων τους,
• δημοσίευση δηλώσεων που περιέχουν αιτιολόγηση, αναγνώριση ως νόμιμη, άρνηση της επιθετικότητας της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας το 2014 ».

Ήδη βάσει του τελευταίου σημείου, μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον επικεφαλής της UOC, τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη κ.κ. Ονούφριο, για άρνηση της «επιθετικότητας».

«Αν τώρα μιλήσω συγκεκριμένα για τον πόλεμο στην Ανατολή, τότε θα ήθελα να επισημάνω την ουσία αυτού του πολέμου. Αυτός είναι ένας εμφύλιος πόλεμος. Και το λέω αυτό όχι μόνο σαν να επαναλαμβάνω κάποιον, αλλά το ξέρω προσωπικά από τους επισκόπους που υπηρετούν εκεί, από ανθρώπους που γνωρίζω, ότι, για παράδειγμα, ο πατέρας της οικογένειας υπηρετεί στην Εθνική Φρουρά και ο γιος - στην πλευρά της πολιτοφυλακής. Πολλοί φίλοι έχουν έναν αδερφό από τη μία πλευρά και έναν δεύτερο αδελφό από την άλλη. Πολλοί φίλοι που ζουν στο Κίεβο, αλλά οι ίδιοι είναι από το Ντόνετσκ, λένε ότι οι φίλοι τους ήταν στην άλλη πλευρά. Εκείνοι που ζουν εδώ είναι στο πλευρό μας, και εκείνοι που έμειναν εκεί είναι στο άλλο» (από συνέντευξη με τον Μητροπολίτη κ.κ. Ονούφριο ΕΟΔ στις 07/14/2015).

Επιπλέον, τα ακόλουθα στοιχεία κρύβουν έναν ειδικό κίνδυνο:

• υποκίνηση διεθνικού, φυλετικού, θρησκευτικού μίσους,
• καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, της δημόσιας υγείας,
• παραβίαση της ισότητας των πολιτών ανάλογα με τη φυλετική, εθνική, περιφερειακή τους σχέση, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, την αναπηρία και άλλα χαρακτηριστικά.

Για παράδειγμα, οποιαδήποτε δήλωση σχετικά με τη μη κανονική φύση της OCU ή την παρανομία των ενεργειών του Πατριάρχη Βαρθολομαίου μπορεί να ερμηνευθεί ως «υποκίνηση θρησκευτικής εχθρότητας» και τα λειτουργικά κείμενα της Μεγάλης Παρασκευής, τα οποία καταδικάζουν τους Εβραίους που σταύρωσαν τον Χριστό, ως υποκίνηση της εθνοτικής έχθρας. Η παραμικρή απόκλιση από τα μέτρα καραντίνας που έχει ορίσει η κυβέρνηση είναι κατάλληλη για καταπάτηση της «δημόσιας υγείας».

Ένα ξεχωριστό ερώτημα είναι πώς να ερμηνεύσουμε τις παραβιάσεις της ισότητας των πολιτών ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Εάν είναι επιθυμητό και υπάρχει πολιτική βούληση, αυτό μπορεί να συνοψιστεί σε όλες τις περιπτώσεις άρνησης εκτέλεσης των Μυστηρίων και των τελετών σε σχέση με άτομα που δεν έχουν την Ορθόδοξη πίστη. Στις ίδιες τις ΗΠΑ, υπάρχουν συχνές περιπτώσεις δίωξης κοινοτήτων που αρνούνται να δεχτούν, για παράδειγμα, ΛΟΑΤ άτομα να εργάζονται σε αυτές τις κοινότητες ως πωλητής, επιστάτης κ.λπ.

Τι να κάνουμε;

Το ερώτημα αν είναι δυνατόν να αντιταχθεί κατά κάποιον τρόπο στην έγκριση του νομοσχεδίου μπορεί να απαντηθεί καταφατικά. Ναι μπορεί! Έχει ήδη ειπωθεί παραπάνω ότι ο Πετρό Ποροσένκο έθεσε τον Βλάδιμιρ Ζελένσκι  μπροστά σε μια δύσκολη επιλογή: να μην αποδεχτεί το νομοσχέδιο και συνεπώς να υποχωρήσει στο ζήτημα της πίεσης στην UOC ή να εγκρίνει το νομοσχέδιο και να χάσει την υποστήριξη εκατομμυρίων πιστών. Ο Βλάδιμιρ Ζελένσκι   είναι χαμένος σε κάθε περίπτωση, αλλά οι Ορθόδοξοι είναι σε θέση να δείξουν σε αυτούς που έχουν την εξουσία ότι οι απώλειές του σε περίπτωση έγκρισης του νομοσχεδίου θα είναι πολύ υψηλότερες από ό, τι στην άλλη περίπτωση.

Ο αναπληρωτής προϊστάμενος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της UOC, Αρχιεπίσκοπος Νικολάι Ντανίλεβιτς, στο πρόγραμμα «Δικαίωμα πίστης» στο κανάλι «Pershy Kozatsky», δήλωσε ότι σε περίπτωση αντι-εκκλησιαστικής πολιτικής των αρχών, οι πιστοί της UOC θα μπορέσουν να βγουν μαζικά στους δρόμους. Ο ομιλητής ανέφερε το παράδειγμα του Μαυροβουνίου, όπου τέτοιες ενέργειες ήταν τόσο μαζικές που οδήγησαν τελικά στην ήττα του κυβερνώντος κόμματος στις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές. Εάν οι πιστοί της UOC βγουν μαζικά στους δρόμους, απαιτώντας από τις αρχές να τηρήσουν τα συνταγματικά τους δικαιώματα, τότε οι αρχές μπορούν να θεωρήσουν ότι οι απώλειες εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο θα είναι απαράδεκτες για αυτούς.

Εκτός από τις νομικές και ειρηνικές μαζικές διαμαρτυρίες, τις πομπές του σταυρού και τις στάσεις προσευχής, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα μέτρα, από την κριτική του νομοσχεδίου αριθ. 5101 από μέλη της αντιπολίτευσης της Βερχόβνα Ράντα έως την προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια και τους διεθνείς οργανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φυσικά, κάθε μεμονωμένο μέτρο δεν θα φέρει αποτέλεσμα, αλλά όλα τα μέτρα που λαμβάνονται μαζί μπορούν να οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το πιο πιθανό σενάριο

Εάν οι πιστοί είναι σε θέση να δείξουν στις αρχές ότι είναι μια ισχυρή εκλογική δύναμη (δυστυχώς, οι αρχές βλέπουν τους πολίτες με αυτόν τον τρόπο), τότε το νομοσχέδιο δεν θα εγκριθεί. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το προστατέψει και να μην το θέσει κανείς σε ψηφοφορία καθόλου ή να καθυστερήσει την επεξεργασία ενός νομοσχεδίου έως ότου οι πολιτικές συνθήκες αλλάξουν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Αυτό το σενάριο υποστηρίζεται επίσης από το γεγονός ότι αν και ο νομοσχέδιο Αριθ. 5101 στρέφεται αποκλειστικά εναντίον της UOC, μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε απαράδεκτη θρησκευτική οργάνωση ή μέσο ενημέρωσης. Επομένως, οι πολιτικοί που μπορούν να υπολογίσουν την κατάσταση περισσότερο από ένα βήμα είναι πιθανό να αρνηθούν να υποστηρίξουν αυτό το νομοσχέδιο.

Το πιο σημαντικό πράγμα

Το πιο σημαντικό πράγμα για εμάς είναι να παραμείνουμε πιστοί στην Εκκλησία του Χριστού. Τα νομοσχέδια εγκρίνονται και ακυρώνονται, οι κυβερνήτες έρχονται και φεύγουν, αλλά το ερώτημα «με ποιον είστε, με τον Χριστό ή τους αντιπάλους Του» έχει μια αιώνια διάσταση.