Πρεσβυτέρα από Μερέστιε: Έχουμε ακόμα πόλεμο στο χωριό
Πρεσβυτέρα Ιουλιανή από χωριό Μπερέστιε είπε ότι δύο χρόνια μετά την κατάληψη του ναού στο χωριό τους, οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν έχθρες μεταξύ τους.
Στις 22 Φεβρουαρίου στην Αγία Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου στο Συνέδριο των διωκόμενων ενοριών «Πιστοί» η πρεσβυτέρα Ιουλιανή Ταμποροβέτς, του ηγούμενου του καταληφθέντος ναού στο χωριό Μπερέστιε, πρωτοπρεσβύτερου Σεργκέι Ταμποροβέτς, διηγήθηκε στον ανταποκριτή της ΕΟΔ ότι δύο χρόνια μετά την κατάληψη του ναού, η εχθρότητα εξακολουθεί να βασιλεύει στο χωριό και κάλεσε τις αρχές να μην χωρίζουν τους ανθρώπους σε «δικούς τους» και «ξένους», αφού όλοι έχουν ίσα δικαιώματα ενώπιον του νόμου.
«Έχουν περάσει δύο χρόνια και μόνο τώρα οι οικογένειες αρχίζουν να επικοινωνούν, μόνο τώρα! Μέχρι πρόσφατα, ακόμη και οικογένειες δεν μιλιόντουσαν. Αλλά ακόμη και τώρα είναι αδύνατο να πούμε ότι όλα έχουν περάσει. Έχουμε ακόμα πόλεμο στο χωριό. Επειδή υπάρχει διαίρεση σε "δικούς σας" και "δικούς μας"».
Δεν καταλαβαίνει γιατί οι αρχές αντιμετωπίζουν τους πιστούς της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ως άτομα δεύτερης κατηγορίας.
«Είμαστε όλοι Ουκρανοί πολίτες. Και εγώ επίσης είμαι Ουκρανή πολίτης. Τα παιδιά μου είναι Ουκρανοί πολίτες. Μιλάμε στο σπίτι Ουκρανικά. Τραγουδούμε ουκρανικά τραγούδια μέρα παρά μέρα. Και γιατί είμαι τότε «προδότρια της Μόσχας»; Μόνο επειδή δεν πρόδωσα την πίστη; Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ουκρανίας, όλοι έχουμε το δικαίωμα στην πίστη. Σύμφωνα με συνείδηση. Όποιος τι θέλει αυτό και πιστεύει. Εδώ ακόμη και οι σατανιστές μπορούν να προσεύχονται, οι μουσουλμάνοι μπορούν να προσεύχονται, σωστά; Ενώ οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όπως μας αποκαλούν, του Πατριαρχείου της Μόσχας, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να θάψουν κανονικά τον άνθρωπό τους στο χωριό τους! Γιατί;» αναρωτιέται η πρεσβυτέρα και συνεχίζει «Πρόσφατα είχαμε ένα συμβάν στο χωριό. Κηδεύαμε μια γιαγιά, η οποία ήταν 100 ετών. Και όταν πέρναγε ο «παπάς» τους (της OCU – συντ.), ρώτησε, ποιανού κηδεία είναι; Και του απαντούν, ότι της Μόσχας πέθανε. Έχει πάει ποτέ της στη Μόσχα στα 100 χρόνια της; Γιατί είναι αυτή της Μόσχας τότε; Είναι Ουκρανική. Αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην Ουκρανία. Θέλω να ζητήσω τις αρχές, μην χωρίζετε τους ανθρώπους, δώστε μας την δυνατότητα να προσευχόμαστε. Κοιτάξτε, πόσους ναούς πήραν, κανείς δεν τους πήρε πίσω με τη βία, σωστά; Επομένως, υπάρχει μόνο ένα αίτημα προς τις αρχές, αφήστε μας να κάνουμε την εγγραφή ως Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, δώστε μας την ευκαιρία να χτίσουμε. Επειδή, για παράδειγμα, ο πρόεδρος του συμβουλίου του χωριού μου είπε, δήθεν, θα σέρνεσαι στα γόνατά σου για να μου ζητιανεύσεις γη, αλλά δεν θα σου τη δώσω. Ναι, δεν σώσαμε τον ναό. Αλλά σώσαμε ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι είναι μαζί μας, όλοι όσοι ήταν μαζί μας έμειναν».
«Παρακαλούμε τις αρχές να μας επιστρέψουν πίσω τουλάχιστον την εγγραφή μας (της ενορίας – συντ.). Αφού δεν έχουμε απολύτως τίποτα, ούτε κρατική εγγραφή, ούτε ναό. Επομένως, να πούμε ότι έχουν τελειώσει όλα... Όχι, δεν έχουν τελειώσει. Το βιώνουμε ακόμα και τώρα, κάθε φορά. Πολλοί ιερείς έχουν βγει από το χωριό μας. Και όταν βλέπεις κάποιον να λειτουργεί στον καθεδρικό ναό, ενώ εσύ ταπεινώνεσαι και να λειτουργείς στην καλύβα, είναι δύσκολο να το μεταφέρω σε σας. Θα καταλάβει μόνο αυτός που το έχει βιώσει», συμπλήρωσε.
