Να είναι καταραμένος ο πόλεμος
Στο Βικαριάτο της Ποκρόβσκαγια δημοσιεύτηκαν τρομερές λεπτομέρειες για τον θάνατο του ιερέα και των ενοριτών του ναού των Βασιλικών Παθών στο χωριό Αλεξάντρο-Καλίνοβο του Ντονμπάς, που βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινόβκα.
Ο εφημέριος του ναού π. Βλαδίμηρος Σούτοβ με μερικούς ενορίτες από τον Μάιο του 2025 ζούσε στο υπόγειο του ναού. Η κοινότητα κάθε μέρα τελούσε λειτουργίες και κοινωνούσε. Ο ναός εκεί είναι τεράστιος και καλοφτιαγμένος (30 μέτρα), αλλά είχε ήδη σχεδόν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς, και το μέτωπο περνούσε πολύ κοντά. Οι άνθρωποι αποφάσισαν να φύγουν.
Και έτσι, αφού κοινώνησαν, στις 7 Σεπτεμβρίου η κοινότητα χωρίστηκε σε δύο μέρη και βγήκε από την εκκλησία. Αλλά σύντομα βρέθηκαν υπό βομβαρδισμό. Η πρεσβυτέρα, ένας ενορίτης και η 8χρονη κόρη του σκοτώθηκαν αμέσως. Ο ιερέας πέθαινε αργά και βασανιστικά. Πέθαινε μπροστά στα μάτια του γιου του Αλεξέι.
Η κόρη του π. Βλαδίμηρου, Αικατερίνη, αργότερα έγραψε: «Στους θανάσιμους στεναγμούς του πατέρα μου δεν υπήρχαν κατάρες και καταδίκες».
Τώρα στις δύο πλευρές του μετώπου ακούγονται διαφορετικές εκδοχές για το θάνατο αυτών των ανθρώπων.
Η Αικατερίνη έγραψε ότι οι γονείς της ήταν «άγρια δολοφονημένοι». Αλλά δεν κατηγορεί κανέναν:
«Ζητώ από τον καθένα να χωρέσει στην καρδιά του ότι οι δολοφόνοι είναι φορείς του κακού. Και το κακό δεν έχει εθνικότητα, χρώμα δέρματος, ηλικία και ούτε καν σάρκα. Οι γονείς μου έγιναν θύματα της αιώνιας πάλης του διαβόλου με τον Θεό! Παρακαλώ θερμά τον καθένα που αγαπούσε τους γονείς μου: μην χάνετε αυτήν την πάλη. Το κακό νικιέται μόνο με το καλό!».
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, που επιβίωσαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν αγαπούσαν να μιλούν για το τι συνέβαινε τότε – ήταν πολύ δύσκολο και τρομακτικό. Το μόνο στο οποίο συμφωνούσαν όλοι – μισούσαν τον πόλεμο.
Και καταλαβαίνουμε γιατί.
Στον πόλεμο δεν υπάρχουν και δεν μπορεί να υπάρχουν νικητές, εκτός από μια χούφτα διεφθαρμένων που πλουτίζουν από αυτόν. Υπάρχουν μόνο ηττημένοι. Σε αυτόν χάνουμε μόνο, και χάνουμε το πιο πολύτιμο: ζωές, υγεία, στέγη. Και πολλοί χάνουν και τη συνείδηση.
Καταραμένος να είναι ο πόλεμος.
P.S. Τα σώματα των δολοφονημένων στο Αλεξάντρο-Καλίνοβο δεν έχουν ακόμα ταφεί.
