Όλες οι ομολογίες στην Ουκρανία είναι ίσες, αλλά μερικές είναι πιο ίσες.
Στις 5 Ιουνίου το Εφετείο της Ντνίπρο επιβεβαίωσε την μεταβίβαση της Εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο Κίεβο στην κοινότητα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Η υπόθεση διήρκεσε πάνω από 20 χρόνια. Το Υπουργείο Πολιτισμού αντιστεκόταν με κάθε τρόπο, αλλά φαίνεται πως η αλήθεια επικράτησε. Και οι καθολικοί του Κιέβου μπορούν να συγχαρούν για αυτό το γεγονός.
Αλλά αναπόφευκτα προκαλεί πολλά ερωτήματα.
Ναι, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία με δυσκολία παρέδωσε τον καθεδρικό τους, αλλά τι γίνεται με τους ορθόδοξους; Σε αυτούς – όλα είναι αντίθετα. Σχεδόν κάθε μήνα ακούμε πώς το Υπουργείο Πολιτισμού αφαιρεί από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία αυτόν ή εκείνον τον ναό. Το πιο προφανές παράδειγμα – με τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, την οποία οι αρχές, ακολουθώντας το παράδειγμα των προκατόχων τους-μπολσεβίκων, έκλεισαν από τους πιστούς και προσπαθούν να τη μετατρέψουν σε ένα μεγάλο μουσείο.
Παρά το Σύνταγμα, όπου όλοι οι πολίτες της Ουκρανίας πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα, το κράτος έχει δημιουργήσει έναν είδος κατάταξης μεταξύ των ομολογιών, όπου υπάρχουν, όπως προφανείς ευνοούμενοι, έτσι και «αγόρια για ξύλο».
Για παράδειγμα, στους ίδιους τους Εβραίους (που στη χώρα – είναι το ένα τέταρτο του τοις εκατό), τοποθετούν μενορά στις κύριες πλατείες της χώρας και επιτρέπουν, παρά τον πόλεμο, να συγκεντρώνονται στις γιορτές δεκάδες χιλιάδες. Στα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας σήμερα παρέχεται επίσης πλήρης υποστήριξη.
Όσο για τους πιστούς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν αξίζει καν να αναφερθεί. Σήμερα τους παρουσιάζουν ως εχθρούς του λαού.
Στη διάσημη νουβέλα-παραβολή του Τζ. Όργουελ «Η Φάρμα των Ζώων» υπάρχει μια φράση ζωής: «Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά – είναι πιο ίσα από άλλα».
Ωστόσο, η «Φάρμα των Ζώων» – είναι φαντασία του συγγραφέα, και οποιεσδήποτε συμπτώσεις – είναι τυχαίες.
