«Αδελφέ μου, με σκοτώνουν!»: Γολγοθάς και θαύματα του Αγίου Φιλουμένου
Υπέστη μαρτυρικό θάνατο στο Φρέαρ του Ιακώβ, ενώ ο δίδυμος αδελφός του άκουσε την κραυγή του από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η ιστορία του αγίου, που σταματούσε τανκς και εμφανιζόταν μετά τον θάνατό του.
29 Νοεμβρίου – ημέρα μνήμης του ιερομάρτυρα Φιλουμένου του Αγιοταφίτη.
Ο Άγιος Φιλούμενος γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1913 στο νησί της Κρήτης σε μια ευσεβή πολύτεκνη χριστιανική οικογένεια. Το 1937 έλαβε το μοναχικό σχήμα και την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε. Υπηρέτησε σε διάφορα μοναστήρια και ναούς της Αγιοταφικής Αδελφότητας της Ιερουσαλήμ. Παντού έδειχνε ευσυνειδησία και πνευματική ευαισθησία.
Από αυτόν προερχόταν μια ιδιαίτερη ειρήνη και ηρεμία. Ο πατήρ Φιλούμενος δεν διαφωνούσε ποτέ με κανέναν, δεν καταδίκαζε κανέναν. Πάντα διατηρούσε το αξέχαστο καλόκαρδο χαμόγελό του.
Γολγοθάς στο Πηγάδι του Ιακώβ
Το τελευταίο μέρος του αγώνα του πατρός Φιλουμένου ήταν η πόλη Ναμπλούς στη Σαμάρεια, η υπηρεσία στο πηγάδι του Ιακώβ. Η περιοχή βρισκόταν υπό την κυριαρχία των οπαδών του Ιουδαϊσμού, και αυτοί αναζητούσαν τρόπο να καταλάβουν το πηγάδι. Στον πατέρα Φιλούμενο απειλούσαν επανειλημμένα, αλλά αυτός ταπεινά, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, εκτελούσε την υπακοή του.
Στις 29 Νοεμβρίου 1979 το σώμα του πατρός Φιλουμένου βρέθηκε άψυχο. Γύρω ήταν γεμάτο αίμα. Το πρόσωπο του μάρτυρα ήταν αγνώριστο λόγω των πολλών σημαδιών από ξυλοδαρμούς και έκρηξη. Όπως αποδείχθηκε αργότερα, Ιουδαίοι φανατικοί επιτέθηκαν στον πατέρα Φιλούμενο και μετά από μακρά βασανιστήρια τον χτύπησαν με τσεκούρι στο κεφάλι. Στη συνέχεια, για να κρύψουν τα ίχνη του εγκλήματος, έριξαν χειροβομβίδα.
Την ώρα που ο πατήρ Φιλούμενος υπέφερε μαρτυρικά, ο δίδυμος αδελφός του, ο πατήρ Ελπίδιος, βρισκόταν στο κελί του στο Άγιον Όρος. Ο Θεός του αποκάλυψε εσωτερικά όλα όσα συνέβαιναν με τον αδελφό του.
Είδε τον πατέρα Φιλούμενο και άκουσε τη φωνή που του απευθυνόταν: «Αδελφέ μου, με σκοτώνουν. Αδελφέ, με σκοτώνουν. Μην αγανακτείς… Για τη δόξα του Θεού!»
Ανεξίτηλο αίμα
Όταν οι μοναχές έφτασαν στον τόπο του μαρτυρίου για να καθαρίσουν το ναό, είδαν ότι όλα ήταν καλυμμένα με αίμα, αλλά δεν υπήρχε μυρωδιά αποσύνθεσης. Ζέσταναν νερό και άρχισαν να καθαρίζουν, αλλά όσο κι αν προσπαθούσαν, το αίμα δεν έφευγε. Υπήρχε η αίσθηση ότι διαπερνούσε το πάτωμα. Οι μοναχές έκλαιγαν και συνέχιζαν να καθαρίζουν…
Μετά την κοίμηση του πατρός Φιλουμένου, το σώμα του μεταφέρθηκε στο Τελ Αβίβ και μόνο την έκτη ημέρα επετράπη να το πάρουν από το νεκροτομείο.
Παρόλο που ήταν η έκτη ημέρα από την κοίμησή του, το σώμα δεν εξέπεμπε την παραμικρή μυρωδιά αποσύνθεσης και ήταν πολύ μαλακό.
Οι αδελφοί δεν μπορούσαν να αντέξουν τη θέα των πληγών του πατρός Φιλουμένου, του οποίου μέρος του κρανίου είχε αποκοπεί με τσεκούρι, και μόνο ένας μοναχός με το όνομα Σωφρόνιος ανέλαβε να τον ντύσει. Εδώ συνέβη το πρώτο θαύμα. Απευθύνθηκε στον πατέρα Φιλούμενο σαν να ήταν ζωντανός: «Πάτερ, βοήθησέ με να σε ντύσω, γιατί, όπως βλέπεις, είμαι μόνος». Και τότε συνέβη το θαύμα. Όταν ο πατήρ Σωφρόνιος άρχισε να βάζει το πουκάμισο στο σώμα του πατρός Φιλουμένου, εκείνος του έτεινε το χέρι. Με τον ίδιο τρόπο τον βοήθησε και με τα πόδια.
Προστασία του ναού: βόμβα και τανκς
Στον τόπο της υπηρεσίας στο πηγάδι του Ιακώβ, τον πατέρα Φιλούμενο διαδέχθηκε ο πατήρ Ιουστίνος. Και αυτός υπέστη πολλές απειλές. Μια φορά στον ύπνο του είδε τον μάρτυρα Φιλούμενο, ο οποίος τον ξύπνησε για την υπηρεσία.
«Ξύπνησα, – διηγείται ο πατήρ Ιουστίνος, – κοίταξα το ρολόι και κατάλαβα ότι ήταν ακόμα νωρίς. Και τότε ένιωσα το χέρι του πατρός Φιλουμένου να ακουμπά στον ώμο μου. Τώρα πια όχι στον ύπνο, αλλά στην πραγματικότητα άκουσα τη φωνή του πατρός Φιλουμένου, που μου είπε να πάω στο ναό, αλλά όχι από την αριστερή, αλλά από τη δεξιά είσοδο. Κατεβαίνοντας στο ναό, άκουσα το τικ-τακ του μηχανισμού ρολογιού, και μετά ανακάλυψα και την ίδια τη βόμβα, που είχε τοποθετηθεί στην αριστερή πλευρά του θυσιαστηρίου. Κάλεσα την αστυνομία και η βόμβα εξουδετερώθηκε».
Με την ευλογημένη βοήθεια του μάρτυρα Φιλουμένου, ο πατήρ Ιουστίνος κατάφερε να κάνει το απίστευτο – να ολοκληρώσει την κατασκευή του ναού της αγίας μάρτυρος Φωτεινής πάνω από το Πηγάδι του Ιακώβ, που είχε ξεκινήσει από τις αρχές του εικοστού αιώνα.
Τα θαύματα που συνόδευαν αυτή την κατασκευή ήταν αμέτρητα.
Θα διηγηθούμε μόνο ένα από αυτά, που συνέβη μετά την ολοκλήρωση των ίδιων των εργασιών.
Το 2005, δύο ισραηλινά τανκς επιτέθηκαν στο ναό. Αυτό που είχε ανεγερθεί με τόσο μεγάλο κόπο, μπορούσε να καταστραφεί σε μια στιγμή. Η πρώτη βολή του τανκ έπληξε το καμπαναριό. Ο πατήρ Ιουστίνος άρχισε απελπισμένος να προσεύχεται: «Πάτερ Φιλούμενε! Αν είσαι άγιος, δείξε το τώρα!»
Και ο άγιος αμέσως ήρθε σε βοήθεια. Ο πατήρ Ιουστίνος είδε με τα μάτια του τον πατέρα Φιλούμενο με το συνηθισμένο γκρι ράσο του στο καμπαναριό του ναού. Τρεις φορές κούνησε τα χέρια του, σαν να απωθούσε κάτι. Μετά έγινε σαφές: ήταν τρία βλήματα που εκτοξεύθηκαν από τα τανκς, αλλά δεν έφτασαν στον στόχο. Έπεσαν, χωρίς να εκραγούν, και κυλίστηκαν στο δρόμο σαν άδειες μπουκάλες. Μετά από αυτό,
