Προσωπική υπέρ-ιστορία: πώς να βρεις τον Θεό σε έναν κόσμο παρακμής;

16:00

Autor: Πρωθιερέας Σέργιος Ουσπένσκι

Πνευματική ζωή - απελευθέρωση από τη δίνη της υποβάθμισης. Φωτογραφία: СПЖ

Στην οριζόντια διάσταση του χρόνου (Χρόνος) κυριαρχεί η αμαρτία. Αλλά η ψυχή έχει έναν κάθετο δρόμο (Καιρός) – Καθαρισμός, Φωτισμός και Θέωση.

```html

Αυτή την Κυριακή ημέρα τιμούμε τη μνήμη του οσίου Νέστορα του Χρονογράφου, ο οποίος δικαίως θεωρείται πατέρας της ιστορίας μας και αρχηγός της χρονογραφίας. Και σε σχέση με τη μνήμη αυτού του αγίου, σήμερα θα ήθελα να σκεφτώ για το πώς η προσωπική ιστορία της ζωής κάθε ανθρώπου συνδέεται με την παγκόσμια ιστορία.

Οριζόντια του Χρόνου: η δίνη της υποβάθμισης

Η προσωπική ιστορία κάθε ανθρώπου είναι πλεγμένη με τις μοίρες της στην παγκόσμια ιστορία.

Κάθε μοίρα είναι μια λεπτή, σχεδόν αόρατη κλωστή στο τεράστιο πολύχρωμο χαλί, όπου είναι πλεγμένες οι μοίρες των χωρών και των λαών.

Η ζωή του καθενός από εμάς είναι σαν ένα μικρό λυχνάρι ανάμεσα σε εκατομμύρια παρόμοια, που ανάβει για πολύ μικρό χρονικό διάστημα και σβήνει για πάντα.

Αλλά αυτή η συμμετοχή στη γενική γραμμική κίνηση του χρόνου μας δίνεται για έναν λόγο - για να προλάβουμε σε αυτή την οριζόντια του ρέοντος Χρόνου να γράψουμε την προσωπική μας ιερή ιστορία, που θα μας δώσει τη δυνατότητα να εισέλθουμε σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε σκιά αλλαγών.

Στον παγκόσμιο χρόνο κυριαρχεί η εντροπία, ο θάνατος και το βάρος της φθοράς. Η αμαρτία έχει σε αυτόν τεράστια βαρυτική δύναμη. Είναι σαν μια τρομακτική χάσκουσα δίνη της κόλασης, που προσπαθεί να τραβήξει κάθε ψυχή, πείθοντάς μας για την αχρηστία της αντίστασης, την παντοδυναμία του κακού και την απελπισία μπροστά στον θάνατο.

Κάθετος του Καιρού: η γέννηση της υπεριστορίας

Αλλά ακριβώς εδώ, σε αυτό το σκοτάδι της παντοκαταστροφικής σκοτεινιάς, γεννιέται ο δρόμος της υπεριστορίας κάθε ψυχής, που βρήκε μέσα της την αποφασιστικότητα να αντισταθεί στον μαγνητισμό του κακού και την αναπόφευκτη αιώνια θάνατο.

Ξεκινά με μια πράξη ριζικής απομάκρυνσης από αυτόν τον κόσμο. Με την αποφασιστικότητα να μην συμμετάσχει στη διαβολική μυσταγωγία. Στα βάθη του κοσμικού προσωπικού καρδιάς, ο άνθρωπος μεταφέρει το κέντρο της ύπαρξής του από τον εξωτερικό κόσμο στον εσωτερικό κόσμο. Γίνεται συμμετέχων στη Νέα Διαθήκη με Αυτόν που Είναι Αυτός που Είναι. Ο Μοναδικός Υπάρχων, που πραγματικά υπάρχει.

Στα βάθη της εσωτερικής ζωής του χριστιανού αρχίζει να γράφεται η Ιερή Γραφή της προσωπικής του ιστορίας σχέσεων με τον Θεό.

Τότε κάθε αναπνοή, κάθε στιγμή, πλυμένα με μετάνοια, προσοχή και προσευχή, γίνονται σημείο πρωτοβουλίας, κατευθυνόμενο προς την Αιωνιότητα.

Σταματάμε να κοιτάμε με αποστροφή τον δαιμονισμένο κόσμο και τους δαιμονισμένους ανθρώπους σε αυτόν τον κόσμο. Δεν περιμένουμε πότε θα έρθουν "καλύτερες εποχές", πιθανότατα δεν θα τις περιμένουμε. Δημιουργούμε τον δικό μας κόσμο, μέσα μας. Χτίζουμε τη σκάλα της προσωπικής μοίρας, που από τον οριζόντιο Χρόνο, που μας τραβά στην άβυσσο της ανυπαρξίας, μας δίνει τη δυνατότητα να ανέβουμε στον αέρα των ουράνιων κορυφών.

Βήμα 1. Καθαρισμός

Αυτή η ανερχόμενη γραμμή είναι ο μυστικός δρόμος της ψυχής, που παραδοσιακά ξεκινά με τον εσωτερικό καθαρισμό. Είναι το πρώτο και πιο δύσκολο βήμα που μαθαίνουμε να κάνουμε στη πνευματική μας ζωή. Συνοδεύεται από εσωτερική μάχη κατά των παθών, όπου μας βοηθά το όπλο της ασκήσεως και η αυστηρή στάση απέναντι στις επιθυμίες της σάρκας, του νου και της θέλησης.

Η υποβάθμιση του κόσμου προβάλλεται σε εμάς με τις αμαρτίες της και προσπαθεί να προκαλέσει σε εμάς εσωτερική συμφωνία.

Όταν αρχίζουμε να αντιδρούμε σε όσα συμβαίνουν γύρω μας όχι με προσευχή, αλλά συναισθηματικά ή ακόμα και διανοητικά, αμέσως μπαίνουμε στη ζώνη έλξης του κακού.

Η άρνηση να αποδεχτούμε το πνεύμα της εποχής, που δικαιολογεί την πτώση, είναι η αρχή της ανόδου. Εδώ το κύριο όπλο είναι η προσευχή του Ιησού, μέσω της οποίας συγκεντρώνουμε το νου στην καρδιά, αποσπώντας τη λογική μας από το χάος του εξωτερικού κόσμου και κατευθύνοντας τη συνείδησή μας προς τον εσωτερικό ναό.

Βήμα 2. Φωτισμός

Το επόμενο βήμα είναι ο φωτισμός. Μέσα στο γενικό ηθικό σκοτάδι του κόσμου, η φωτισμένη και καθαρισμένη με μετάνοια συνείδηση γίνεται πυξίδα, που δείχνει αλάνθαστα το θέλημα του Θεού. Αυτός ο εσωτερικός προσωπικός νόμος γίνεται για εμάς ανώτερος από οποιονδήποτε άλλο νόμο, είτε πρόκειται για τις λεγόμενες κοινώς αποδεκτές κοινωνικές νόρμες είτε για τις αποφάσεις της εξουσίας.

Η ευαγγελική αλήθεια, που αντανακλάται στην καθαρή προσευχητική καρδιά, γίνεται ο μοναδικός νόμος που ακολουθεί ο άνθρωπος χωρίς συμβιβασμούς.

Η πνευματική υποβάθμιση του κόσμου έχει γίνει πηγή βασάνων και πόνων για εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά στον δρόμο του φωτισμού, αυτοί οι πόνοι μεταμορφώνονται σε συμμετοχή στα Πάθη του Χριστού. Αρχίζουμε να κατανοούμε τη σημασία τους και την εξιλεωτική τους έννοια πρώτα απ' όλα για εμάς τους ίδιους. Οι πόνοι αρχίζουν να γίνονται αντιληπτοί από εμάς χωρίς φόβο, αλλά με ευγνωμοσύνη. Είναι τα φάρμακα που θεραπεύουν και μεταμορφώνουν την ψυχή.

Βήμα 3. Θέωση

Το τρίτο και τελευταίο στάδιο σε αυτόν τον δρόμο είναι η ένωση με τον Θεό ή η θέωση. Σε αυτό το στάδιο ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος της αιωνιότητας και συμμέτοχος της Θείας Φύσης (2 Πέτρου 1:4). Αυτό είναι η δημιουργία της υπεριστορίας.

Οι καρποί αυτού του σταδίου θα είναι η πραγματική συνειδητοποίηση της θεοϊότητας ή θεοκόρης του στο Άγιο Πνεύμα.

Ένας τέτοιος χριστιανός γίνεται ζωντανός μάρτυρας κατά της υποβάθμισης του κόσμου, όχι με λόγια, αλλά στην ίδια του την ύπαρξη. Αλλά και ο κόσμος ενός τέτοιου ανθρώπου τον σημειώνει αμέσως και του επιτίθεται με όλη τη δύναμη της συκοφαντίας, της κακίας και της καταστροφής.