Στο γερμανικό παράρτημα της СПЖ διηγήθηκαν για την πορεία ενός μουσουλμάνου προς τον χριστιανισμό
Ένας άνθρωπος που προέρχεται από μουσουλμανική οικογένεια περιέγραψε πώς μέσω της κατάθλιψης, των ναρκωτικών και της αναζήτησης νοήματος στη ζωή έφτασε στην ορθοδοξία.
Το γερμανικό παράρτημα της Ένωσης Ορθόδοξων Δημοσιογράφων δημοσίευσε μαρτυρία ενός ανθρώπου από μουσουλμανική οικογένεια για την πορεία του προς την Ορθοδοξία.
Ο συγγραφέας της επιστολής στη γερμανική σύνταξη της ΕΟΔ γεννήθηκε σε τουρκο-κουρδική ισλαμική οικογένεια στη Γερμανία. Ανέφερε ότι στην εφηβεία του, αντιμετωπίζοντας την ακατανόηση και τη σκληρότητα στην οικογένεια, άρχισε να μισεί το Ισλάμ, συνδέοντάς το με τους συγγενείς που τον απέρριψαν. Ο νεαρός ασχολήθηκε με τον κομμουνισμό και τον αθεϊσμό, αργότερα έγινε αγνωστικιστής. Στα 15-16 του χρόνια έπεσε σε εξάρτηση από τα ναρκωτικά και εγκληματικούς κύκλους, έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη με αυτοκτονικές σκέψεις.
Το 2024, μετά το θάνατο ενός στενού φίλου και συγγενή, με τον οποίο δεν πρόλαβε να συμφιλιωθεί, άρχισε να προσεύχεται κρυφά και να αναζητά τον Θεό. Επισκέφθηκε τον καθολικό καθεδρικό ναό της Κολωνίας, την προτεσταντική εκκλησία, το τζαμί και ακόμη και τον ινδουιστικό ναό.
«Στον καθεδρικό ναό ένιωσα κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω – χαρά, παρηγοριά, περιέργεια. Δεν ήταν η αρχιτεκτονική και ούτε το τραγούδι, αλλά κάτι πιο βαθύ», – θυμάται ο συγγραφέας.
Μέσω των κοινωνικών δικτύων έμαθε για την Ορθοδοξία και πήγε στον ναό της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Κολωνία. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας ένιωσε τα ίδια συναισθήματα που είχε στον καθεδρικό ναό, αλλά πολύ πιο έντονα.
«Κατά τη διάρκεια της μνημόνευσης των κεκοιμημένων με κατέλαβαν αντιφατικά συναισθήματα: χαρά, θλίψη, μετάνοια, ελπίδα – και πάνω απ' όλα αγάπη. Ένιωσα σαν κάποιος να με αγκαλιάζει, αν και δεν υπήρχε κανείς δίπλα μου», – αφηγείται.
Όταν οι συγγενείς έμαθαν για την απόφασή του να γίνει ορθόδοξος, πολλοί τον αποστράφηκαν. Ιδιαίτερα εξοργίστηκε η οικογένεια από την πλευρά της μητέρας: ως απόγονος τουρκικού προπάππου που πολέμησε κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων, πώς μπορούσε να αποδεχθεί την «πίστη του εχθρού»; Ένας από τους συγγενείς δήλωσε ότι για την οικογένεια «δεν υπάρχει πια».
Μετά από ειλικρινή προσευχή μπροστά από έναν σταυρό ζωγραφισμένο σε πίνακα, όταν εξομολογήθηκε τις αμαρτίες του και ζήτησε βοήθεια από τον Χριστό, σταμάτησαν οι εφιάλτες που τον βασάνιζαν μετά το θάνατο του φίλου του.
«Η κατάθλιψή μου εξαφανίστηκε οριστικά. Οι αυτοκτονικές σκέψεις έφυγαν. Άρχισα να βλέπω τον κόσμο με αγάπη – να αγαπώ τον εαυτό μου και ακόμη και εκείνους που με αποστράφηκαν», – μαρτυρεί ο συγγραφέας.
Τώρα προετοιμάζεται για την αποδοχή του Βαπτίσματος. Ορισμένα μέλη της οικογένειας άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον και προσεκτική συμπάθεια προς αυτόν. Έγινε παράδειγμα για άλλους ανθρώπους που επιθυμούν να αλλάξουν τη ζωή τους.
«Δεν είμαι ακόμα τέλειος χριστιανός – αλλά κάθε άγιος ήταν κάποτε αμαρτωλός, και κάθε άγιος αγιάστηκε από τον Κύριό μας», – καταλήγει ο συγγραφέας.
Προηγουμένως, η ΕΟΔ έγραψε ότι ο Αντιοχειανός μητροπολίτης μίλησε για την ανάπτυξη της Ορθοδοξίας στις ΗΠΑ.
