Στο Βατικανό μπροστά από το θυσιαστήριο οι ηθοποιοί χόρεψαν «βιβλικό χορό»
Απλοί πιστοί καθολικοί εξέφρασαν ανησυχία και εσωτερική διαμαρτυρία, καθώς δεν μπορούν να κατανοήσουν τι σήμαιναν αυτές οι κινήσεις μπροστά από το θυσιαστήριο του Κυρίου;
Στις 2 Αυγούστου 2025 στο Βατικανό, απέναντι από το ανοιχτό βωμό που εγκαταστάθηκε ειδικά για το Ιωβηλαίο της νεολαίας, πριν από την έναρξη της λειτουργίας, την οποία προήδρευσε ο αρχιεπίσκοπος Λουίς Αργουέγιο, η ισπανική αντιπροσωπεία παρουσίασε μια χορευτική παράσταση, συνοδευόμενη από ανάγνωση βιβλικών κειμένων.
Επισήμως, η εκδήλωση τοποθετήθηκε ως «πνευματική εμψύχωση» πριν από τη λειτουργία. Ωστόσο, η χορογραφία, που εκτελέστηκε από γυναίκες και άνδρες, προκάλεσε συνειρμούς όχι με τη χριστιανική ευλάβεια, αλλά με παγανιστικές τελετές.
Απλοί πιστοί καθολικοί, γράφει η έκδοση tribunechretienne.com, εξέφρασαν ανησυχία και εσωτερική διαμαρτυρία: τι σήμαιναν αυτές οι κινήσεις μπροστά από το βωμό του Κυρίου; Γιατί ο ιερός χώρος, όπου τελείται η Ευχαριστία — το Μυστήριο της Παρουσίας του Χριστού, χρησιμοποιήθηκε ως σκηνή για παράσταση;
Αν και οι διοργανωτές δήλωσαν την πρόθεση να «εικονογραφήσουν» τις βιβλικές εικόνες, η ίδια η μορφή προκάλεσε σε πολλούς την αίσθηση της αντικατάστασης της προσευχής — με αισθητική, του βάθους — με εξωτερικό αποτέλεσμα, της λειτουργίας — με θεατρική παράσταση. Όπως σημειώνουν οι παρατηρητές, τέτοια ανάμειξη προσευχής και θεάματος θολώνει το όριο μεταξύ λατρείας και κουλτούρας, μεταξύ βωμού και σκηνής.
«Αυτό που είδαμε δεν ήταν ανοιχτή βλασφημία, αλλά έγινε παράδειγμα ήπιας αντικατάστασης του ιερού — με το αισθησιακό. Η Εκκλησία δεν πρέπει να επιδιώκει την ψυχαγωγία, πρέπει να οδηγεί στην αγιότητα. Ο βωμός — δεν είναι βάθρο, αλλά τόπος θυσίας και λατρείας του Ζωντανού Θεού», γράφει η tribunechretienne.com.
Στην έκδοση τονίζουν: «Η νεολαία δεν αναζητά θεάματα, αλλά αλήθεια. Και όταν η Εκκλησία προσφέρει το μυστικιστικό, το μυστηριώδες, ριζωμένο στην πίστη — δίνει αυτό που δεν βρίσκεις στον κόσμο. Αλλά αν η Εκκλησία αρχίσει να μιμείται την εξωτερική κουλτούρα — χάνει τον εαυτό της».
