Ο θεολόγος χαρακτήρισε την υπόθεση του μητροπολίτη Τυχικού ως παράδειγμα «ανάποδου κόσμου»

Έλληνας αναλυτής κατηγόρησε τη Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου για αντικανονική καθαίρεση του επισκόπου λόγω της πίστης του στην Ορθοδοξία.
Ο Έλληνας μάστερ θεολογίας Ιωάννης Μάρκας δημοσίευσε στον πόρο ΣΠΖ στην Ελλάδα μια εκτενή ανάλυση της υπόθεσης του μητροπολίτη Πάφου Τυχικού, χαρακτηρίζοντας την καθαίρεσή του ως παράδειγμα «αντεστραμμένου θεολογικού κόσμου», όπου οι ορθόδοξοι ιεράρχες τιμωρούνται για την πιστότητά τους στους κανόνες.
Στο άρθρο, ο Μάρκας υποστηρίζει ότι ο μητροπολίτης Τυχικός καθαιρέθηκε παράνομα από την έδρα του λόγω της άρνησής του να συμμετάσχει σε οικουμενικές εκδηλώσεις και της αντίθεσής του στη «χριστιανική σύγχρονη εποχή». Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ο επίσκοπος έγινε θύμα μιας «πολύμηνης δυσφημιστικής εκστρατείας», οργανωμένης από εκκλησιαστικούς και πολιτικούς κύκλους.
Κεντρικό επεισόδιο της σύγκρουσης ήταν η άρνηση του μητροπολίτη Τυχικού να συμμετάσχει σε κοινές εκδηλώσεις ορθοδόξων και καθολικών στην Πάφο, που σχετίζονταν με τη μεταφορά των λειψάνων του αποστόλου Παύλου από τη Ρώμη στην Κύπρο. Ο Μάρκας το χαρακτηρίζει ως εκδήλωση αρχών σε θέματα πίστης.
Ο συγγραφέας επικρίνει τους σύγχρονους ορθόδοξους προκαθημένους για «εντατικές τάσεις εκκοσμίκευσης και αποστασίας», που συνδέονται με το «σχέδιο της παναιρέσεως του οικουμενισμού». Κατά τη γνώμη του, πολλοί αρχιερείς έχουν μετατραπεί σε «μισθωτούς λατινόφρονες», ξεχνώντας την αποστολή τους να είναι φύλακες της πίστης.
Ιδιαίτερη κριτική ο Μάρκας απευθύνει κατά της έννοιας του σύγχρονου επισκόπου ως «εξαρτημένου θεσμικού μηχανισμού του κράτους», που εκτελεί διοικητικές λειτουργίες και ακολουθεί το πρωτόκολλο της «πολιτικής ορθότητας». Αντιπαραθέτει σε αυτό την εικόνα του μητροπολίτη Τυχικού ως αληθινού ποιμένα.
Στο άρθρο παρατίθενται επίσημα στοιχεία ότι κατά του μητροπολίτη τάχθηκαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία της Ελλάδος, ο μητροπολίτης Νεαπόλεως Βαρνάβας και η κυβέρνηση της Ελλάδας. Ο συγγραφέας το θεωρεί ως συντονισμένη εκστρατεία κατά του επισκόπου.
Ο θεολόγος παραθέτει τον όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς λέγοντας ότι «οι πραγματικοί και συνεπείς ορθόδοξοι σε καμία περίπτωση δεν συνάπτουν μικτούς γάμους, δεν συγγενεύουν με αιρετικούς και άπιστους». Αυτό, κατά τη γνώμη του συγγραφέα, εξηγεί την αρχή θέση του μητροπολίτη Τυχικού.
Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι οι κατήγοροι παραποίησαν μια σειρά από Ιερούς Κανόνες, παρουσιάζοντας την αρχή του επισκόπου ως παραβίαση της εκκλησιαστικής πειθαρχίας. Ο Μάρκας το αποκαλεί «αναστροφή» του κανονικού δικαίου.
Ο συγγραφέας προειδοποιεί ότι η παραβίαση των Ιερών Κανόνων μπορεί να οδηγήσει σε «θανάσιμο και ασυγχώρητο αμάρτημα βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος». Επιμένει ότι οι κανόνες έχουν θεσπιστεί από το Άγιο Πνεύμα και επομένως είναι αμετάβλητοι.
Η υπόθεση του μητροπολίτη Τυχικού εξετάζεται στο άρθρο ως μέρος μιας ευρύτερης κρίσης του σύγχρονου ορθόδοξου, όπου οι παραδοσιακές αξίες δέχονται επίθεση από τις οικουμενικές τάσεις. Ο συγγραφέας καλεί για επιστροφή στην πατερική παράδοση και κανονική αυστηρότητα.
Στο τέλος, ο Μάρκας εκφράζει την ελπίδα ότι ο Κύριος θα ενισχύσει τον μητροπολίτη Τυχικό «στον δρόμο της ομολογίας της πίστης», υπογραμμίζοντας τον ρόλο του ως ομολογητή της ορθοδοξίας στον σύγχρονο κόσμο.
Προηγουμένως, το ΣΠΖ έγραψε ότι ένας Έλληνας νομικός χαρακτήρισε την καθαίρεση του επισκόπου Πάφου ως πράξη ολοκληρωτισμού.