Η Εκκλησία θυμάται τη θεραπεία του τυφλού από τον Σωτήρα
Το ευαγγελικό θαύμα υπενθυμίζει στους πιστούς την ανάγκη πνευματικής διαύγειας και τη δύναμη της πίστης στον Χριστό ως αληθινό Φως στον κόσμο.
Στην έκτη εβδομάδα μετά το Πάσχα, η Εκκλησία γιορτάζει την ημέρα μνήμης ενός από τα μεγαλύτερα θαύματα του Χριστού — την ίαση ενός ανθρώπου, τυφλού από τη γέννηση, για τον οποίο διηγείται το Ευαγγέλιο του Ιωάννη.
Σύμφωνα με την ευαγγελική αφήγηση, ο Ιησούς Χριστός συνάντησε έναν άνθρωπο που ήταν τυφλός από τη γέννηση. Οι μαθητές ρώτησαν τον Δάσκαλο, ποιος αμάρτησε — αυτός ή οι γονείς του, που γεννήθηκε τυφλός. Ο Σωτήρας απάντησε ότι αυτό συνέβη όχι λόγω αμαρτίας, αλλά για να φανερωθούν τα έργα του Θεού πάνω του.
Ο Χριστός έφτυσε στη γη, έκανε πηλό από το σάλιο και άλειψε τα μάτια του τυφλού, λέγοντας: «Πήγαινε, νίψου στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ». Ο άνθρωπος πήγε, νίφτηκε και άρχισε να βλέπει. Αυτό το θαύμα εντυπωσίασε όχι μόνο τον ίδιο τον θεραπευμένο, αλλά και όλους τους γύρω, συμπεριλαμβανομένων των Φαρισαίων, οι οποίοι ανέκριναν τόσο τον ίδιο τον θεραπευμένο όσο και τους γονείς του.
Ιδιαίτερη σημασία στην ευαγγελική αφήγηση έχει η αντίδραση των Φαρισαίων στο θαύμα που έγινε. Μάθοντας για την ίαση, οδήγησαν τον πρώην τυφλό σε αυτούς για ανάκριση. Η κύρια δυσαρέσκειά τους ήταν ότι ο Χριστός έκανε την ίαση το Σάββατο, κάτι που, κατά τη γνώμη τους, παραβίαζε τον νόμο της σαββατικής ανάπαυσης.
«Τότε μερικοί από τους Φαρισαίους έλεγαν: δεν είναι από τον Θεό αυτός ο Άνθρωπος, γιατί δεν τηρεί το Σάββατο», — διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο. Ωστόσο, ο θεραπευμένος τους απαντούσε με θάρρος: «Δεν ξέρω αν είναι αμαρτωλός αυτός ο άνθρωπος ή όχι; Ένα ξέρω, ότι ήμουν τυφλός και τώρα βλέπω».
Όταν οι Φαρισαίοι συνέχιζαν να επιμένουν ότι ο Ιησούς είναι αμαρτωλός, ο θεραπευμένος απάντησε με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα: «Αν είναι αμαρτωλός, πώς μπορεί να κάνει τέτοια θαύματα;» Τελικά, μη αντέχοντας την πίεση της αλήθειας, οι Φαρισαίοι τον έδιωξαν από τη συναγωγή, δηλώνοντας: «Στις αμαρτίες σου γεννήθηκες ολόκληρος, και εσύ μας διδάσκεις;»
Οι Πατέρες της Εκκλησίας βλέπουν στην ίαση του τυφλού βαθύ πνευματικό νόημα. Η ίαση της σωματικής τυφλότητας συμβολίζει τον φωτισμό της ψυχής του ανθρώπου με το φως της αλήθειας του Χριστού. Ο τυφλός από τη γέννηση δεν απέκτησε μόνο σωματική όραση, αλλά και πίστεψε στον Χριστό ως Υιό του Θεού.
Πολλοί πιστοί αυτή την ημέρα προσεύχονται ιδιαίτερα για ίαση από διάφορες ασθένειες, τόσο σωματικές όσο και πνευματικές, θυμούμενοι την παντοδυναμία της θείας χάρης.
