Έλληνας θεολόγος: Η άρνηση του θαύματος του Αγίου Φωτός πρόκληση του διαβόλου
Ο θεολόγος της Ελλάνδας π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος μίλησε για τις ιστορικές μαρτυρίες του θαύματος του Αγίου Φωτός.
Ο γνωστός Έλληνας θεολόγος και ορθόδοξος συγγραφέας πρεσβύτερος Αναστάσιος Γκοτσοπούλος δημοσίευσε στο ελληνικό παράρτημα της ΕΟΔ ένα άρθρο, στο οποίο αναλύει λεπτομερώς τις απόπειρες άρνησης του θαύματος της κατάβασης του Αγίου Φωτός στην Ιερουσαλήμ και χαρακτηρίζει αυτές τις απόπειρες ως πρόκληση του διαβόλου.
«Κάθε χρόνο τις ημέρες της Μ. Τεσσαρακοστής και της Μ. Εβδομάδος ο διάβολος αγωνίζεται να προκαλέσει τους πιστούς. Μία από τις πλέον μονότονα επαναλαμβανόμενες προκλήσεις του είναι η άρνηση του μεγάλου, μοναδικού θαύματος του Αγ. Φωτός που πηγάζει από τον Ζωοποιό Τάφο του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα», τόνισε ο ιερέας.
Ο πατέρας Αναστάσιος σημείωσε ότι υπάρχουν αδιάψευστες ιστορικά στοιχεία για την κατάβαση του Αγίου Φωτός, που χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα μέχρι σήμερα. Στο άρθρο του υπογράμμισε ιδιαίτερα ότι όποιοι και αν είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την αμφισβήτηση αυτού του θαύματος, η αυθεντικότητά του δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Ο θεολόγος αναφέρεται στη μελέτη του αρχιτέκτονα μηχανικού Χάρη Σκαρλακίδη με τίτλο “Άγιο Φως, το Θαύμα της καθόδου του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού” (Αθήνα, 7η έκδοση, 2021), καταγράφονται 85 μαρτυρίες από τον 4ο μέχρι τον 16ο αι. που πιστοποιούν ότι στο χώρο του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως συμβαίνει κάθε χρόνο στην εορτή της Αναστάσεως του Κυρίου το πολύτροπο και πολύμορφο μέγα θαύμα του Αγίου Φωτός.
«Το χαρακτηρίζω πολύμορφο και πολύτροπο διότι οι εμφανίσεις του δεν είναι μονοδιάστατες: Κατά θαυμαστό τρόπο, ανάβει η κεντρική κανδήλα του Παναγίου Τάφου, άλλες φορές τα καντήλια του Ναού της Αναστάσεως ή τα κεριά που κρατούν οι πιστοί στο χέρι τους», γράφει ο π. Αναστάσιος, εξηγώντας τις διάφορες μορφές εκδήλωσης του θαύματος του Αγίου Φωτός.
Ο ιερέας επισημαίνει επίσης την μοναδική ιδιότητα του Αγίου Φωτός στα πρώτα λεπτά μετά την κατάβαση: «Πώς να εξηγήσουμε με τους νόμους της φυσικής το γεγονός ότι το Άγιο Φως στα πρώτα λεπτά της εμφάνισής του φωτίζει, αλλά δεν καίει; Βλέπουμε κάθε χρόνο πώς πολλοί πιστοί αγγίζουν με τα πρόσωπά τους (και μερικοί μάλιστα με πυκνές γενειάδες!) τη φλόγα που ανάβει από το Άγιο Φως μιας δέσμης 33 κεριών και δεν καίγονται;»
Εντυπωσιακό είναι ότι τα ιστορικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν το θαύμα του Αγίου Φωτός ανήκουν σε εκπροσώπους των πιο διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων – όχι μόνο ορθοδόξων, αλλά και καθολικών, μονοφυσιτών, καθώς και μουσουλμάνων. Ο πατέρας Αναστάσιος παραθέτει εντυπωσιακή στατιστική για την εθνική προέλευση των 85 συγγραφέων που μαρτυρούν για το Άγιο Φως: Γάλλοι (17), Άγγλοι (9), Έλληνες-Βυζαντινοί (8), Ιταλοί (7), Άραβες-μουσουλμάνοι (7), Γερμανοί (6), Αιθίοπες (5), Αρμένιοι (5), Ρώσοι (4), Πέρσες (4), Ισλανδοί (3), Αιγύπτιοι Κόπτες (2), Ιρακινοί (Χαλδαίοι) (2), Κύπριος, Σύρος, Μολδαβός, Βέλγος-Φλαμανδός, Αυστριακός και Ελβετός.
Ο Έλληνας θεολόγος θυμίζει επίσης το διάσημο ιστορικό γεγονός του 1579, όταν οι οθωμανικές αρχές δεν επέτρεψαν στον ορθόδοξο Πατριάρχη να εισέλθει στον Ναό του Αγίου Τάφου και παρέδωσαν το δικαίωμα τέλεσης της τελετής στον αρμενικό (μονοφυσιτικό) πατριάρχη. «Κατά την κατάβαση του Αγίου Φωτός, αυτός "βγήκε" από την κολώνα στην κεντρική είσοδο του Ναού της Αναστάσεως και άναψε τις λυχνίες των ορθοδόξων, οι οποίες ήταν κλειδωμένες έξω από τον ναό. Ένας Τούρκος, μουσουλμάνος, που είδε το θαύμα, ομολόγησε τον Χριστό και δέχθηκε το μαρτύριο για το όνομά Του», γράφει ο π. Αναστάσιος. Σύμφωνα με τον ιερέα, αυτή η κολώνα με τη ρωγμή είναι ακόμα αδιάσειστος μάρτυρας του θαύματος.
Στο τέλος του άρθρου του, ο ιερέας παραθέτει λεπτομερή μαρτυρία του Πέρση επιστήμονα-εγκυκλοπαιδιστή αλ-Μπιρούνι (973-1048), συγγραφέα περισσότερων από 150 επιστημονικών έργων. Στο έργο του «Χρονολογία αρχαίων εθίμων» (1000 μ.Χ.) ο επιστήμονας γράφει για την κατάβαση του Αγίου Φωτός ως φαινόμενο που εντυπωσιάζει ακόμη και τους σκεπτικιστές ερευνητές των φυσικών επιστημών.
Ο αλ-Μπιρούνι περιγράφει λεπτομερώς τη διαδικασία προετοιμασίας για το θαύμα, όταν οι μουσουλμανικές αρχές ελέγχουν μόνες τους τον Τάφο του Κυρίου, τον σφραγίζουν και τοποθετούν τα φώτα τους, καθώς και αναφέρει την απόπειρα ενός από τους σουλτάνους να αμφισβητήσει το θαύμα, αντικαθιστώντας τα φυτίλια των λυχνιών με χαλκό, το οποίο, ωστόσο, άναψε κατά την κατάβαση του Αγίου Φωτός.
«Η έλευση εκείνη την ημέρα αυτής της ουράνιας φωτιάς, που επανέρχεται στον συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, γίνεται αφορμή να μένουμε άναυδοι» (G. S. Strohmaier, Al-Biruni, In den Gaerten der Wissenschaft, Λειψία 1988, σ. 125-126, στο Χάρη Σκαρλακίδη, Άγιο Φως, το Θαύμα της καθόδου του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού, Αθήνα 72021, σ. 61-62). Τα λόγια αυτά επιβεβαιώνυο ότι ακόμη και εκπρόσωποι άλλων θρησκειών και επιστήμονες αναγνώριζαν την αυθεντικότητα αυτού του μεγάλου χριστιανικού θαύματος.
Νωρίτερα, η ΕΟΔ έγραφε ότι στην Ιερουσαλήμ, στον Ναό της Αναστάσεως του Χριστού, κατέβηκε το Άγιο Φως.
