Ο θάνατος εκείνου που πιάνει το ξίφος
Ευχόμαστε στον Παρουμπί «καλή απάντηση στη φοβερή κρίση του Χριστού». Αλλά κάθε θάνατος είναι μια αφορμή για κάθε άνθρωπο να κοιτάξει πίσω και να αναρωτηθεί - βαδίζω προς τη σωστή κατεύθυνση;
```html
Στις 30 Αυγούστου στη Λβιβ δολοφονήθηκε ο πρώην ομιλητής Αντρέι Παρουμπίι. Παρά το γεγονός ότι ο Παρουμπίι ήταν ενωτικός, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στα γεγονότα γύρω από την ουκρανική Ορθοδοξία τα τελευταία 10 χρόνια. Και είναι πολύ δύσκολο να ονομάσουμε αυτόν τον ρόλο θετικό.
Το 2016, εκ μέρους της Ράντα, έγραψε επιστολή προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ζητώντας την παροχή αυτοκεφαλίας στην «ορθόδοξη εκκλησία στην Ουκρανία». Το 2018 έγραψε εκ νέου επιστολή προς τον Βαρθολομαίο.
Στις 15 Δεκεμβρίου 2018, μαζί με τον Ποροσένκο, ο Αντρέι Παρουμπίι συμμετείχε στην λεγόμενη «ενωτική σύνοδο» της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Κιέβου και της Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας, από την οποία προέκυψε η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Στις 20 Δεκεμβρίου, ο Παρουμπίι προώθησε την ψήφιση του νόμου για τη μετονομασία της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σε Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα, το έργο του Παρουμπίι έγινε το θεμέλιο πάνω στο οποίο η σημερινή εξουσία ανέπτυξε τις διώξεις κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σε αυτήν την κλίμακα.
Και ο ίδιος ο πολιτικός ποτέ δεν έκρυψε ότι οι ενέργειές του ήταν κατευθυνόμενες προς την καταστροφή της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και δύσκολα μόνο της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ευρωμαϊντάν, Οδησσός, η κατάρρευση της «κακής» ουκρανικής κοινωνίας και η βίαιη επιβολή της «καλής». Η καλλιέργεια μίσους και βίας προς όλους τους Ουκρανούς, τους οποίους ο Παρουμπίι και οι ιδεολογικοί του σύμμαχοι θεωρούσαν ως υποθετικούς «Μοσχοβίτες». ΟΥΝ-ΟΥΠΑ 2.0.
Και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Ακόμα χθες κουνιόσουν με το σπαθί, και σήμερα βρέθηκες ενώπιον του Θεού.
Και όλος αυτός ο έντονος αγώνας για τα πολιτικά σου ιδανικά, οι μάχες με τους «Μοσχοβίτες παπάδες» και τα λοιπά, σε μια στιγμή έγιναν ασήμαντα και χωρίς αξία.
Σε καμία περίπτωση δεν χαιρόμαστε, και ευχόμαστε στον Αντρέι Παρουμπίι «καλή απάντηση στο φοβερό δικαστήριο του Χριστού». Αλλά κάθε θάνατος είναι μια αφορμή για κάθε άνθρωπο να κοιτάξει πίσω και να αναρωτηθεί - βαδίζω στη σωστή κατεύθυνση; Και αν αύριο - το τέλος όλων;
Αξίζουν όλες οι σημερινές πολιτικές νίκες, η βία και το μίσος προς τους «εχθρούς» από τον Παρουμπίι, τη Φαριόν και τους ομοϊδεάτες τους τον τρομερό κίνδυνο στον οποίο ο θεομάχος εκθέτει τον εαυτό του μετά τον θάνατο;
«Βάλε το σπαθί σου στη θέση του, — είπε ο Χριστός στον Πέτρο. — Όλοι όσοι παίρνουν το σπαθί, από το σπαθί θα χαθούν».
Αλλά ο Πέτρος έβγαλε το σπαθί για να προστατεύσει τον Θεό. Και για ποιο λόγο κουνιούνται τα σπαθιά των Παρουμπίι;
```
